"John Wick 4". Ładne zamknięcie serii. Aczkolwiek... Jak mnie te ostatnie sekwencje walki na schodach wymęczyły to klękajcie narody. W pewnym momencie wyrwało mi się w kinie "no, kurwa to chyba żart". Każdy kto obejrzy będzie wiedział, w którym momencie, nie mam wątpliwości. Wadą filmu jest przeciągnięta fabuła. Ostrzegam, że ten film trwa prawie dwie i pół godziny. Jest jeszcze scena po napisach - taki ładny "epilog", ale nie rozstrzygający. Nie wiem, czy to zapowiedź otwarcia nowej serii. Oby nie. Ta historia skończyła swój żywot w tym fajnym, ale przydługim filmie. Oczywiście, cała fabuła jest nonsensowna, ale przecież w tej serii o realizm nie chodziło od początku.
_________________ There must be some way out of here, said the joker to the thief,
There's too much confusion, I can't get no relief.
Sam byłem ciekaw, co to za cudo ten John Wick, że się wszyscy jarają. Niedawno leciało w TV mojej mniej upierdliwej połowie w tle do szydełkowania, zerknąłem, właśnie Kjanu ostrzeliwał się z jakimś Murzynem z odległości 10 m w średnio dynamicznym marszu (przy czym Mudżin na antresoli), w zatłoczonym pomieszczeniu, pistolety nie był trzymane "przy oku", lecz na wysokości klatki piersiowej, oczywiście nikt nie został trafiony, a chłopaki rzucali sobie śmiertelnie groźne spojrzenia. Już wiedziałem, co to za dzieło, brakowało tylko peleryn i masek z Marvela albo inszych Fast and Furious.
Pierwsze dwa Wicki jakoś zmogłem, trzecim jebnąłem po półgodzinie, naprawdę za dużo mordobicia w mordobiciu. Nie pogardzam filmami akcji, ale to jest przegięcie dla mnie nie do strawienia.
Jedynka to zamknięta fabuła i bardzo dobrze mi się oglądało ze względu na warstwę wizualną. To wydmuszka, ale z ładnymi sceneriami, kolorami itp.
Następne można sobie odpuścić, bo to wyciskanie wydmuszki do granic niemożliwości.
Jedynka najlepsza i taka "minimalistyczna". Doskonale spełnia swoje zadanie jako zwykła rozrywka.
Dwójka i trójka już były ciut za duże dla mnie ale wciąż dobrze się oglądało. Bazując na moim stanie finansów to prędko czwórki nie obejrzę więc proszę o niespojlerowanie.
Romulus napisał/a:
"John Wick 4". Ładne zamknięcie serii
Planują piątkę więc nie wiem czy to zamknięcie serii.
_________________ Moje marzenia z MAGa: wznowienie wszystkich Stephensonów i wydanie wszystkich Słońc Wolfe'a w Artefaktach
pierwszy J.Wick bardzo spoko. Takie przypmnienie z lat '80 filmów o mścicielu nad mścielami.
reszta... no cóż, dla konwencji jak filmu kung-fu z hągkągu z '70/80
nie wiem czy podejedę do "4" - jak już to w tv, przypadkiem bez napinki, z kotletem do towarzycha.
Niczego nie zaspoilowałem. Po prostu ta seria się skończyła. Kolejny film z biciem po ryjach i strzelaniem do siebie z odległości 1 metra (lub mniejszej) przed skutkami czego chroni wzmocniony kevlarem garnitur już nawet nie będzie śmieszne. Ja pod koniec tego filmu prosiłem tylko o jedno: niech to się już skończy. Te schody zabiły we mnie całą sympatię do tej serii. Nigdy więcej Johna Wicka! Ale Ballerina? Yes, please.
_________________ There must be some way out of here, said the joker to the thief,
There's too much confusion, I can't get no relief.
"Duchy Inisherin". Wreszcie obejrzałem. Smutny film. Akcja dzieje się na irlandzkiej wyspie, na którą tylko dochodzą odgłosy wojny domowej. Dwóch przyjaciół spotykających się codziennie na piwko w lokalnym pubie. Pewnego dnia jeden z nich oświadcza, że nie chce mieć z drugim nic wspólnego. Ten drugi (doskonały Colin Farrell), uchodzący za głupka, nie może zrozumieć, co się stało i nie potrafi ot tak odpuścić sobie przyjaciela. Wwiercał się ten film we mnie kilka dni i w zasadzie wwiercił się tak, że mnie zdołował. No fchuj smutny. Do obejrzenia w Disney+.
_________________ There must be some way out of here, said the joker to the thief,
There's too much confusion, I can't get no relief.
Też widziałem ostatnio Duchy Inisherin. Początkowo bardziej komedia, potem zdecydowanie dramat. Jednak mnóstwo rzeczy tam nie gra, jest bezsensowne i chaotyczne. Np. te ucinane palce, bezsensowne na kilku poziomach. Ale jest jedna interpretacja, która wszystko to prostuje. Co jakiś czas słychać wystrzały z lądu, odgłosy walk w wojnie domowej. Jeśli potraktować film jako alegorię wojny domowej, to wszystko nagle do siebie idealnie pasuje i pokazuje w mikroskali co wojna domowa robi społeczeństwu. I wtedy jest to film genialny.
Wiesz co, gość nakręcił genialne rzeczy - Trzy billboardy za Ebbing, Missouri, In Bruges - nie chciało mi się wierzyć, że nagle zrobił film który się kupy nie trzyma. Więc kombinowałem, i wyszło mi, że wtedy wszystko gra. Ale jasne, to może być nadinterpretacja i naciąganie gumy pod tezę. Ale mi pasuje.
Jeśli potraktować film jako alegorię wojny domowej, to wszystko nagle do siebie idealnie pasuje i pokazuje w mikroskali co wojna domowa robi społeczeństwu. I wtedy jest to film genialny.
_________________
To się narzuca od razu. Tam jest wiele odniesień do tego. Policjant opowiadający jak jedzie kogoś rozstrzeliwać i mu obojętne która strona wiesza, byle się najadł i mu zapłacili. Powracające drobne dialogi odwołujące się do tego co dzieje się na lądzie. A genialnie reżyser to schował w tle, żeby historię uczynić uniwersalną, o rozstaniu, braku porozumienia, niemożliwości porozumienia, o rozczarowaniu, a te palce dla mnie były symbolem konieczności odrzucenia części siebie. Ucinający palce wprost sugeruje siostrze tego granego przez Colina Farrella że ich sytuacje są podobne, a ona musi przecież wyjechać i w efekcie przeżyć. Tam te alegorie są piętrzone jak się chce grzebać po wielokroć. Nie tylko do wojny domowej w ogóle ale do irlandzkiej właśnie. Wyłapałeś przemalowywanie drzwi na zielono, cały czas myślę o co w tej scenie chodziło?
I aktorsko ten film to majstersztyk i to powinny być same oscary, gdyby to był nagrody sensowne. I dla Farrella i dla aktorki grającej jego siostrę i tego młodego w niej zakochanego.
_________________ "Różnorodność warto celebrować, z niej bowiem rodzi się mądrość." Duiker, historyk imperialny (Steven Erikson "Malazańska Księga Poległych")
To fantastyczny aktor jest; scena z In Bruges, kiedy siedzi w parku z lufą przy skroni, to jest cymesik. Fakt, miał z Hollywood trochę wątpliwych filmów.
_________________ * W celu uzyskania dalszych informacji uprasza się o ponowne przeczytanie tego postu.
Farrell w The North Water jest genialny. Nie tylko odstawia mistrzostwo świata grając Draxa, a każda scena z nim to ciary na plecach, to jeszcze dla dobra całości daje się sprowadzić na drugi plan. Sam serial dorasta do pięt powieści.
_________________ Im mniej cię co dzień, miodzie, tym mi smakujesz słodziej/I słońcem i księżycem, rozkoszą nienasyceń/szczodrością moich dni - dziękuję ci
Serial bardzo dobry. Dopiero po nim odnotowałem powieść, wynalazłem, kupiłem nieśmiganą i przeczytałem. A Farrell tak robił robotę w serialu. I rola całkowicie przeciwstawna tej z Inisherin.
_________________ "Różnorodność warto celebrować, z niej bowiem rodzi się mądrość." Duiker, historyk imperialny (Steven Erikson "Malazańska Księga Poległych")
W ramach maratonu obejrzałem po raz pierwszy Neverending Story 2 i 3 . Tak, cześć pierwsza miała kontynuacje. I oba filmy są tragiczne ciekawe. W każdej cześci mamy zupełnie inną obsadę, w 3 cześci nawet marionetki te same się nie uchowały. 2 cześć to po prostu 7 woda po kisielu części pierwszej. To samo ale w wszystkim po wielokroć gorsze. 3 częśc to natomiast przeciwny kierunek - próbuje zrobić coś nowego, próbuje być autoironiczna i popkulturowo samoświadoma i jest bardzo brzydką katastrofą. A i młody Jack Black jak villanem filmu Ciekawy case jak zarżnąć serie.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Wadą filmu jest przeciągnięta fabuła. Ostrzegam, że ten film trwa prawie dwie i pół godziny. Jest jeszcze scena po napisach - taki ładny "epilog", ale nie rozstrzygający. Nie wiem, czy to zapowiedź otwarcia nowej serii. Oby nie. Ta historia skończyła swój żywot w tym fajnym, ale przydługim filmie. Oczywiście, cała fabuła jest nonsensowna, ale przecież w tej serii o realizm nie chodziło od początku. 
