[Stary Ork]

Słyszałem, że remaster bardzo pomógł, ale dawno do tej płyty nie wracałem .

[m_m]

I co dziwne, właśnie mam na uszach Peace Sells... też zremasterowane i gra to tak jakbym się spodziewał po płycie sprzed prawie 40 lat. Hm

[KS]

https://www.youtube.com/watch?v=gaBjdLQ0LJ0
Kiedy pierwszy raz usłyszałem ten kawałek z ich debiutanckiego albumu, zostali moją ulubioną kapelą, na parę lat, ale zawsze. To chyba jeden z najbardziej przejmujących i osobistych utworów Fisha.

[Fidel-F2]

Ja kocham miłością bezwarunkową Fugazi.

[m_m]

Misplaced Childhood lepsze, ale Fugazi też wymiata.

[Fidel-F2]

Cóż począć, mam zdanie całkiem przeciwne.

[m_m]

Trzeba przyznać, solo klawiszowe w She Cameleon jest jednym z najpiękniejszych jakie słyszałem, szkoda tylko że tak bardzo zainspirowane grą Banksa z Genesis.

[Tomasz]

[KS]

Script For A Jester's Tear, Fugazi i Misplaced Childhood to najwyższy poziom prog rocka, trudno by mi było zdecydować się tylko na jedną ulubioną. Każda z nich ma fragmenty, które podnoszą mi szczecinę na karku.

[Fidel-F2]

Nie wiem po ilu latach wrzuciłem Angel Dust Faith no More. Jakie to dobre.

[KS]

to tam jest ta melodyjka z Midnight Cowboy?

[Fidel-F2]

pojęcia nie mam

[BG]

https://www.youtube.com/watch?v=ntuqTuc6HxM - M People - Search for the hero

Słyszałem to w radiu wiele razy, zwłaszcza za dzieciaka, długo nie znając wykonawcy ani tytułu. Po latach przypadkowo się tego dowiedziałem.
Choć ogólnie nie jestem fanem tego zespołu ani takiego stylu muzycznego, to akurat tę piosenkę naprawdę lubię - relaksująca i jednocześnie podnosząca na duchu, z krzepiącym tekstem.

[Cabal999]

[m_m]

Cytat:

Całkiem nieźle jak na rzekomych "plagiatoròw Genesis"

Plagiat a inspiracja bądź podobieństwo to dwie różne sprawy.

[Fidel-F2]

Poza tym Marillion/Fish jest co najmniej o level lepszy od ówczesnego Genesis.

[m_m]

Od ówczesnego owszem, ale posłuchaj takich płyt z lat 70tych jak Wind&Wuthering i Trick Of A Tail. Lubię bardziej ten okres niż wcześniejszy, z Gabrielem.

[Bibi King]

Z Gabrielem Genesis było na topie progrocka. Po rozstaniu poszło w kaszankę z grilla.

[m_m]

Ale dopiero w latach 80tych.

[Fidel-F2]

m_m, znam wszystkie płyty Genesis. Te początkowe są ok, mają dobre momenty ale jako całość, to w większości mdłe, artystowskie pitolenie dla pryszczatych studenciaków, taka tam średniawka. Mieli kurewsko długą rozpędówkę, tak z dziesięć płyt. Dopiero od Genesis z 1983 to naprawdę potęga. A Gabriel dopiero solo osiągnął wyżyny.

[m_m]

Mam zupełnie odmienne zdanie.

[Fidel-F2]

Zauważyłem, dlatego skomentowałem.

[Bibi King]

[Fidel-F2]

[m_m]

A weźcie już wszyscy przestańce z rockiem dla niepoznaki, zmylenia przeciwnika i dezorientacji kota zwanym rockiem progresywnym, którego, niestety jestem fanem
Dla odmiany zapodałem sobie na uszy Around the Fur Deftones, głównie dlatego, że znajduje się na nim ten przegenialny, cudownie pokręcony utwór z zajebiście chorym riffem https://youtu.be/3PigNWah-K8
A i reszta kawałków na płycie całkiem satysfakcjonuje.

[KS]

Wokal Chino Moreno zawsze robił na mnie wrażenie, ale nie wiem dlaczego, mogłem ich słuchać w ograniczonych dawkach, po przesłuchaniu całej płyty jednak następowało pewne znużenie, mimo że wrażenia były jak najbardziej pozytywne.

Co do Genesis, mam odwrotnie niż Fidel, skończyli się na Duke - to płyta, której bardzo lubię posłuchać (np. w samochodzie), mimo że nie wyważa żadnych drzwi. Topem Genesis jest chyba suita Supper's Ready z albumu Foxtrot.

[Fidel-F2]

Zdecydowanie Land od confusion , Home by the sea 1 i 2, The Brazilian

[Romulus]

Wiem, że to Johnny Cash, ale ta wersja mi się bardziej podoba: https://www.youtube.com/watch?v=wMUVDh1DTTs

[KS]

Jak pada Cash, to od razu film z Phoenixem i Witherspoon (życiówka) staje mi przed oczyma.

[Kszych]

Marillion? Forgotten sons. Amen.