Fikcja spekulatywna, która zakłada, że od zawsze istniały dwie planety zamieszkane przez ludzi – Ziemia I i Ziemia II. Oryginał i wersja alternatywna. Wszystko ma swoje odbicie. Główna bohaterka, szesnastoletnia Lirael Harrison (która urodziła się i została oddana jako Katy), dorasta w lesie pośród 32 innych dzieci. Poznajemy ją gdy ma 14 lat (aczkolwiek jej retrospekcje zaczynają się w wieku lat 6, kiedy to trafiła do lasu) i towarzyszymy jej. Z początku wiemy tylko, że dzieci muszą walczyć i zabijać, by przeżyć dalej. To ma pomóc im stać się Śniącymi, czyli jednostkami samodzielnymi, zupełnie niezależnymi i wyszkolonymi do tego, by zabijać. Z kolei to ma umożliwić im zabijanie swoich sobowtórów na alternatywnej Ziemi w czasie nadchodzącej wojny światów.
W końcu zostaje ich czwórka, w tym niejaki Grey, który doskonale się kamufluje, lecz nie na tyle dobrze, by umknąć uwadze Lirael. Na szczęście bohaterka nie poddaje się temu uczuciu do samego końca, co akurat jest dość wiarygodne z uwagi na to, że wokół wiele zagrożeń i na miłostki czasu brak. Treść powieści opowiada przede wszystkim o trudnym procesie adaptacji do życia po treningu (i po morderczych – dosłownie – próbach) na drugiej Ziemi, gdzie Lirael i jej podobni wcielają się w rolę swoich sobowtórów. Sama Lirael ledwie uchodzi z życiem z walki ze swoją odpowiedniczką, ale nachodzą ją wyrzuty sumienia i kiedy ciotka tejże, Imogen, rozpoznaje ją, pomaga jej i swojej niby-siostrze Cecylii (którą zdążyła nawet pokochać, a przynajmniej takie sprawia chwilami wrażenie) uciec.
Z czasem Lirael i Grey odkrywają, że codziennie przyjmowane przez nich tabletki to nie suplement diety, tylko powolna trucizna, a oni wcale nie mają żyć szczęśliwie po „wypełnieniu obowiązku w imię ojczyzny”, tylko… umrzeć.
Koniec końców młodzieży udaje się uwolnić, uciec i ocalić resztki człowieczeństwa. Lirael (teraz znów Katy) wiąże się z Greyem i przez chwilę wiodą szczęśliwy żywot, szybko jednak okazuje się, że niedaleko Ziemi powstaje nowa planeta, z nowym portalem i kolejnymi ludźmi, którzy będą chcieli ukraść szczęście tych „po drugiej stronie”.
Książka dobrze napisana, angażująca emocjonalnie, choć może nieco zbyt przerysowana. Kilkuletnie dzieci, walczące ze sobą z konieczności na śmierć i życie to kolejny krok po "Igrzyskach śmierci" w stronę tematyki nieakceptowanej i tabu. Dziewczynka, która zabija niewinnych ludzi by przeżyć – to krok postawiony jeszcze dalej. Kto wie czy nie za daleko.
Nie wyobrażam sobie także, by ktoś to np. miał kiedykolwiek zekranizować, to po prostu zbyt wielkie ryzyko i brak tu chociażby nośnej tematyki (a taką była np. krytyka mediów w "Igrzyskach śmierci"), która usprawiedliwiałaby nieco poziom drastyczności.
[url=http://asafewarmplacewithbooks.blogspot.com/2015/02/for-whom-bell-tolls-sabriel-gartha-nixa.html]"Sabriel" Gartha Nixa[/url]
Czytana drugi raz właściwie już.
[URL=http://asafewarmplacewithbooks.blogspot.com/2015/06/para-i-zakleciem-wolsung-antologia-tom-1.html]Recenzja Antologii opowiadań ze świata Wolsunga[/URL] - polecam (;
Jakby kto się zastanawiał nad [b]Teatro Grottesco[/b] - parę słów ode mnie:
[URL=http://szortal.com/node/7818]Ligotti i jego koszmary[/URL]
Może zachęcę (albo zniechęcę, choć wolałbym nie).
[URL=http://asafewarmplacewithbooks.blogspot.com/2015/06/bohaterowie-nadejda-wiec-strzez-sie-b.html]"Stalowe Serce" Sandersona[/URL]
Czyli o tym jak tłumaczenie potrafi skrzywdzić dobrą książkę.
I dla równowagi:
[URL=http://asafewarmplacewithbooks.blogspot.com/2015/06/na-pohybel-przygodzie-czyli-cuda-i.html]"Cuda i Dziwy Mistrza Haxerlina"[/URL]
[quote="Yria"][URL=http://asafewarmplacewithbooks.blogspot.com/2015/06/bohaterowie-nadejda-wiec-strzez-sie-b.html]"Stalowe Serce" Sandersona[/URL]
Czyli o tym jak tłumaczenie potrafi skrzywdzić dobrą książkę.
[/quote]
nie czytałem ksiązki - ale z tego co napisałaś to wydaje mi się że nie tłumaczenie jest problemem a brak redakcji i korekty - czyli klasyczne niechlujstwo wydawnicze.
[quote="Trojan"]nie czytałem ksiązki - ale z tego co napisałaś to wydaje mi się że nie tłumaczenie jest problemem a brak redakcji i korekty - czyli klasyczne niechlujstwo wydawnicze.[/quote]
To swoją drogą, ale też nie powinno się robić tlumaczenia które wygląda jak tekst wrzucony w google translate, przynajmniej moim zdaniem. W każdym razie efekt jest cokolwiek absurdalny.
[quote="Fidel-F2"]A próbowałaś coś zamordować, podpalić lub chociażby odrobinę zgwałcić?[/quote]
Próbuję od czasu do czasu, nawet się udaje.
Nowa powieść sci-fi Grzędowicza "Hel 3" - niestety zupełnie nie polecam tej pozycji. Największym problemem książki jest zacietrzewienie autora w swoich altprawicowych poglądach, które postanowił nachalnie wyłożyć w tej książce. Specyficzne polityczne zapatrywania autora przejawiały się już w cyklu "Pan Lodowego Ogrodu", lecz nie były one w tamtych książkach zaimplementowane w tak nachalnej i dosłownej formie. Przejawiały się gdzieś w tle, nie stanowiły celu powieści. Tutaj natomiast ma się wrażenie, że powieść jest wprost politycznym manifestem. Propaganda poglądów z rejonów Korwin-Mikkego i Cejrowskiego jest głównym celem ideowym książki. Mamy tutaj dystopijną niedaleką przyszłość, której dystopijność polega na ciągłym narzekaniu na złą Unię Europejską, podatki, regulacje, multikulti, ekologizm, zrównoważony rozwój etc. Szczególnie męczące było prowadzenie bezustannej tępej szydery z "doktryny zrównoważonego rozwoju, która jest tak naprawdę doktryną dobrowolnego ubóstwa" - jak widać autor zupełnie nie kuma znaczenia tego pojęcia. Nie byłoby w tym jeszcze nic tak bardzo złego, epatowanie dziwacznymi poglądami to jeszcze nie tragedia. Problem w tym, że w pewnym momencie książki autor zaczyna nakręcać się wokół teorii spiskowej dotyczącej szczepionek, tym samym przyczynia się do nakręcania paranoi antyszczepionkowej. W tym momencie więc, to już nie jest tylko propaganda niemądrych poglądów, ale wręcz szkodliwych. Tłumaczenie, że to jest tylko fikcja literacka nie jest wystarczające - przecież wiadomo, że literatura jest opiniotwórcza.[/QUOTE]
Druga połowa XXI wieku. Europą rządzi wszechwładna policja polityczna walcząca z fundamentalizmem religijnym. Papież, wypędzony z Rzymu, przebywa na emigracji w Afryce. Katolicy zepchnięci do gett na przedmieściach miast pogodzili się ze swoim losem... Jedyną ich otuchą jest chusta z wizerunkiem Chrystusa, święta relikwia, którą przechowują warszawscy kapucyni. Pewnego dnia władze postanawiają ją zarekwirować. Przeszkadza im zakonnik, który porywa relikwię i ucieka z nią do Afryki...
Debiut prozatorski Tomasza P. Terlikowskiego to błyskotliwie napisana powieść theological fiction, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, trzymająca w napięciu, nieustannie konfrontująca czytelnika z pytaniami o przyszłość Kościoła i Europy.
"Posępna przyszłość religii w liberalno-lewicowej Europie to zasadniczy temat napisanej z wielkim rozmachem debiutanckiej powieści Tomasza P. Terlikowskiego. Konwencja futurystycznej antyutopii - wyraźnie odwołująca się do »Roku 1984« George'a Orwella czy »Nowego wspaniałego świata« Aldousa Huxleya - zostaje spolszczona i schrystianizowana. Jest to przede wszystkim powieść o wierze, nawróceniu i świadectwie. Terlikowski - nigdy przecież letni - i tym razem wywoła ogromne emocje. Często podziwiam trafność diagnoz Terlikowskiego. Tym razem chciałbym, żeby się mylił".
Dariusz Karłowicz
"Autor - w sposób godny Chestertona - łączy fantastykę z przenikliwym realizmem, dramatyzm z humorem, miłość z ironią. Świetnie wykorzystuje znajomość dziennikarskiego świata, by opisać działanie medialnej demokracji. Pokazuje przyszłość, która wyziera spoza tego, co widzimy naokoło. Ku zgorszeniu malkontentów zmusza nas jednak, by na nowo z miłością spojrzeć na wspaniały świat, który możemy stracić. Każdy kto przeczyta - po lekturze będzie mądrzejszy".
Wychowałem się na grach komputerowych z lat 90-tych. Wśród nich znalazło się kilka polskich produkcji takich jak Teenagent, Książę i Tchórz czy seria Earth. Niejako jednak "od zawsze" człowiek traktował polskie gry jako te gorsze, bez super grafiki, bez miodnej grywalności. "Brzydkie kaczątka" elektronicznej rozgrywki. Oczywiście to wszystko było czymś spowodowane, w pewnym momencie zaczęło się to zmieniać i zawsze były jakieś "wyjątki od reguły".
I chwała Marcinowi Kosmanowi za to, że poruszył w końcu ów temat - polskich gier komputerowych. To co wzbudza szacunek i podziw wobec autora podczas czytania książki to ogrom zebranego materiału, rozmów jakie przeprowadził ze znanymi i tymi mniej znanymi twórcami gier video z naszego pięknym kraju. O tym jak wyglądało tworzenie gier (i samo ich zdobywanie a także sprzętu, na którym można by grać) w czasach panowania w Polsce ustroju szczęśliwie minionego, z czym borykali się ówcześni twórcy, jak często dokonywali w pojedynkę tego czego nie podejmowały się wielkie firmy (na zasadzie: jeśli czegoś nie można zrobić to powiedz Polakowi - on to zrobi) i jak czasem przez przypadek powstawały firmy legendy polskiego gamedevu. Znakomita lekcja historii dla młodszych graczy, którzy mogą już nie znać innych polskich gier niż Dead Island i Wiedźmin, jak i dla starszych, którzy z racji (bardzo) młodego wieku w latach 80 czy 90 nie o wszystkim pamiętają, nie wszystko poznali, a wiele rzeczy mogą sobie przypomnieć. To także znakomita podróż sentymentalna:)
Do czego się przyczepię? Mnóstwo błędów językowych, stylistycznych, czasem wydawało mi się, że książki nikt po wydruku nie czytał, korekta chyba nie istniała, w dodatku jedną stronę chyba mi "zjadło" podczas wydruku. Szkoda też, że tak mało jest screenów z gier czy innych zdjęć, zaś bibliografia to dowcip (wymienienie kilku czasopism i stron internetowych, plus dwóch książek bez wydawnictw, roku wydania, etc. to nie jest bibliografia).
Mimo tych błędów nie żałuję i Wam też radzę przymknąć na nie oko bo ta książka to skarbnica wiedzy o polskich grach. Co prawda nie zostały wspomniane wszystkie gry jakie przez Polaków zostały stworzone i wydane, ale to chyba niemożliwe. Jednak to co najważniejsze jest. Polecam!
Pierwsza powieść gotycka, napisana w staroświeckim stylu (XVIII wiek!), który ma jednak swój niepowtarzalny urok. Kiedyś, w czasach gdy została wydana, straszyła, dziś może budzić raczej uśmiech, gdyż przez te prawie trzy stulecia inne rzeczy - bardziej przerażające - widzieliśmy, czytaliśmy, słyszeliśmy. Jednak wciąż będzie się podobać, ze względu na piękny język i klasyczną fabułę: jest zamek, jest tajemnica, jest klasztor, są duchy, są dziewice i dzielni rycerze. Klasyk!
IMO - bardzo ciekawa książka, rozkłada na czynniki pierwsze i daje otoczkę wiedzy historycznej na temat kształtoania się szkolnictwa jakie widzimy dzisiaj. Autor polemizuje, a wręcz zarzuca dzisiejszemu szkolnictwu brak efektywności w kształceniu, a jedynie szkolenie w nabywaniu punktów i dyplomów poprzez najróżniejsze sposoby - niekoniecznie mające coś wspólnego ze zdobywaniem wiedzy. Porusza temat na wielu płaszczyznach, ekonomicznej, filozoficznej czy praktycznej i jest ciekawą pozycją.
Ostatnie 1/4 to już wałkowanie tego samego, jakby chęć utrwalenia wcześniej przedstawianych tez i wiedzy. Niemniej, książkę czyta się przyjemnie i daje do myślenia, a na pewno zachęcia do przemyślenia niektórych spraw. Temat o tyle nośny, że praktycznie każdy z nas przeszedł okres edukacji w państwowych placówkach
You cannot post new topics in this forum You cannot reply to topics in this forum You cannot edit your posts in this forum You cannot delete your posts in this forum You cannot vote in polls in this forum You cannot attach files in this forum You can download files in this forum
FAQ
Search
Memberlist
Usergroups
Register
Log in
[ REPLY ]