FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj

Odpowiedz do tematu
Poprzedni temat :: Następny temat
Carlos Ruiz Zafon
Autor Wiadomość
iselor 


Posty: 342
Skąd: Łódź
Wysłany: 2021-11-15, 23:55   Carlos Ruiz Zafon

Carlos Ruiz Zafón (ur. 25 września 1964 w Barcelonie, zm. 19 czerwca 2020 w Los Angeles.

Z wykształcenia był dziennikarzem. Do swoich ulubionych autorów zaliczał Dostojewskiego, Tołstoja i Dickensa. Od 1993 mieszkał w Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu scenariuszy filmowych i powieściopisarstwu.

Jego pierwsze cztery książki były adresowane do młodzieży (za Książę mgły otrzymał nagrodę Edebé – Premio Edebé de Literatura Infantil y Juvenil(hiszp.). Kolejne cztery książki (Cień wiatru, Gra anioła, Więzień nieba oraz Labirynt duchów) stanowią tetralogię. Ich fabuła jest bardziej rozwinięta w stosunku do poprzednich, przez co są skierowane również do starszych czytelników. Powieść La sombra del Viento (Cień wiatru), wydana po raz pierwszy w 2001, została do 2008 przetłumaczona na ponad 45 języków i sprzedana w ponad 10 milionach egzemplarzy, m.in. w Niemczech, Brazylii, Danii, Francji, Włoszech, Finlandii, Portugalii, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Łacińskiej i również w Polsce. Była entuzjastycznie przyjęta przez czytelników i recenzentów, co znalazło wyraz w licznych wyróżnieniach (zainicjowała „Zafonmanię”.

Zmarł na raka jelita grubego w swoim mieszkaniu w Los Angeles.
 
 
iselor 


Posty: 342
Skąd: Łódź
Wysłany: 2021-11-16, 00:03   

Poniżej moje recenzje książek Zafona. O tym dlaczego nie napisałem nic o pozostałych książkach z serii "Cmentarz zapomnianych książek" mimo że początkowo taki był zamiar tego wpisu - wyjaśniam na samym dole.



To moje pierwsze spotkanie z tym pisarzem. Równocześnie jest to pierwsza napisana przez niego książka. Cóż, czytałem opinie, że jest to także jego najsłabsza książka. Jeśli tak, to to oznacza że jego pozostałe powieści są rzeczami wybitnymi bądź arcydziełami. "Książę mgły" choć jest lekturą skierowaną do młodzieży i autor ostrożnie szafuje momentami strachu, czyta się dobrze nawet mnie, mimo że czas chodzenia do szkoły (nie licząc studiów) minął mi prawie pół życia temu a i doświadczenie literackie też mam spore. Atmosfera posępnego miasteczka na wybrzeżu Anglii, które skrywa mroczną tajemnicę sprzed lat, jest tu gęsta i niemal wylewa się z książki. Bohaterowie dobrze nakreśleni, dzieci nie są tu sprytniejsze i mądrzejsze od dorosłych, choć i owi dorośli stanowią tu głównie tło i "znikają" w sposób, który można określić mianem deus ex machina. Mam tu na myśli głównie rodziców głównych bohaterów. Nie jest to wielki zarzut, ale jednak. Doczepić się też mogę tego że autor unika określenia dokładnego miejsca gdzie toczy się akcja książki. Cóż, rozumiem że to miejscowość fikcyjna, ale fajnie gdyby fikcyjna była też nazwa. Bo to mi nieco psuło odbiór. Podobnie jak brak opisu wyglądu głównych bohaterów. No chyba że takowy był, a ja mam sklerozę. To też mi psuło, hm, wczucie się. To tyle jeśli idzie o moje zastrzeżenia. Ogólnie jednak książkę oceniam bardzo pozytywnie i jestem mile zaskoczony. Czekam na kolejne spotkania z dziełami tego autora. Polecam.



Druga książka napisana przez Zafona i moje drugie, po "Księciu mgły", spotkanie z tym autorem. Uwinąłem się z książką w kilka godzin w pracy na nocnej zmianie:) Tym razem jednak autor z wybrzeża Anglii przenosi nas do Indii, do Kalkuty, kilka lat przed wybuchem II WŚ. To tu poznajemy naszych bohaterów i tajemnicę sprzed lat, która zmieni ich całe życie.
To kolejna powieść z dreszczykiem, raczej dla nastoletniego czytelnika, ale i starszy, ja przykładem, będzie usatysfakcjonowany. Galeria dobrze nakreślonych bohaterów, orientalne miejsce, atmosfera tajemnicy i niepokoju - to wystarczyło by "Pałac Północy" okazał się niezwykle wciągającą lekturą. To lepiej napisana i troszkę poważniejsza powieść niż "Książę Mgły", choć osobiście bardziej mi pasował klimat nadmorskiej, angielskiej osady niż Indii, ale równie mocno polecam:)




W trzecim tomie Trylogii Mgły (nie są ze sobą powiązane, można czytać nie po kolei) Zafon znów przenosi nas w okres międzywojenny i ponownie "lądujemy" w małym sennym miasteczku nad morzem, a latarnia morska stanie się świadkiem wydarzeń, o których strach mówić nocą...
Zafon tutaj się rozkręcił i pisanie idzie mu lepiej niż w poprzednich tomach. Co prawda znów mamy tajemnicę sprzed lat, w którą wplątani zostają nastolatkowie i ich rodziny, ale tym razem fabuła wydaje się być bardziej złożona, a autor sięga do mało znanego motywu z mitologii...nie, tego nie zdradzę, ale motyw mi się spodobał (choć był mi znany przez "znajomość" z pewną pisarką fantasy oraz poprzez system RPG Dungeons & Dragons) :) "Światła września" klimatem przypominają pierwszą książkę autora czyli "Księcia Mgły", atmosfera znów jest tak gęsta, iż można ją kroić nożem, w jednym miejscu bardzo mnie zaskoczyła (choć w innym była też niesamowicie przewidująca, ale to wina opisu z okładki, który jak dla mnie ciut za dużo zdradza) i co tu dużo mówić: pod koniec się wzruszyłem, więc jeśli komuś łzy do oczu podejdą nie ma się co dziwić. No ale to trzeba przeczytać.



Jak do tej pory Zafon był mi znany z Trylogii Mgły, a po "Marinie" mogę napisać że stał się jednym z moich ulubionych pisarzy. To w jaki sposób buduje klimat, atmosferę jest...urzekające. Podróże ulicami starej Barcelony mają w sobie coś magicznego.
Tak jak w Trylogii Magły, w "Marinie" także spotkamy się z ponurą tajemnicą sprzed lat, pewnym delikatnym elementem fantastycznym i galerią ciekawych postaci. Zafon prowadzi akcję swoim tempem, czasem spowalnia by o czymś opowiedzieć, by jego postać mogła się czymś z Czytelnikiem podzielić; mi takie "snucie" nie przeszkadza, w sumie je lubię, to mi buduje klimat, choć ktoś nastawiony tylko na akcję może marudzić;) No i kilka mądrych cytatów z książki też zapamiętałem :)
Piękna, mądra, smutna opowieść o przyjaźni i miłości. O życiu i o śmierci. O Barcelonie. O sztuce. O marzeniach. Jak najbardziej polecam.




Cień wiatru (Carlos Ruiz Zafon) – po przeczytaniu pierwszych czterech powieści Zafona, zwłaszcza świetnej „Mariny”, nie mogłem się doczekać spotkania z „Cieniem wiatru”. Książka obrosła pewnym kultem, przyniosła pisarzowi światową sławę, co siłą rzeczy wygórowało moje oczekiwania. I nie zdołała zwycięsko wyjść z tej próby.
„Cień wiatru” nie jest oczywiście rzeczą złą. Autor po całkowitym odejściu od literatury młodzieżowej stara się przedstawić nam opowieść dla dorosłych...Co jest robione dość infantylnie. Bohaterem obsadza nastolatka, z biegiem powieści, ciut młodego, ledwo dorosłego mężczyznę o bardzo naiwnym usposobieniu wikłając go co rusz w romanse rodem z telenoweli i otaczając postaciami...dosyć płaskimi w większości. Płaskimi, bo w żaden sposób nieciekawymi osobowościowo, dosyć szablonowymi, stanowiącymi tło, które być musi (patrz: ojciec głównego bohatera). Oczywiście, są wyjątki, np. postać Fermina. Sam główny motyw fabularny jest ciekawy – zagadkowy pisarz, zagadkowe książki, tajemnice barcelońskich rodów; choć pod koniec książka staje się nieco przewidywalna. Momentami jednak mnie bardzo męczyła, autor ma często zwyczaj „lania wody”, pisania o rzeczach kompletnie nieistotnych z punktu widzenia fabuły, chyba po to by objętość była większa.
„Cień wiatru” to dobra powieść, ale daleko jej wg mnie do miana rzeczy wybitnej czy arcydzieła. Nie zasługuje wg mnie na otaczający ją kult. No ale trzeba przeczytać by samemu wyrobić sobie zdanie bo to jedna z najpoczytniejszych powieści XX/XXI wieku.
Ja tam jednak wolę „Marinę” ;)

Teraz więc: dlaczego nie ma pozostałych książek? Nie ukrywam że "Cień wiatru" czytałem w wielu miejscach na siłę, męczył mnie. Zacząłem czytać "Grę anioła" ale nie za bardzo mnie to wciąga, styl autora się nie zmienił: dalej wodolejący, dalej....męczący? Darowałem więc sobie czytanie na siłę.
 
 
Fidel-F2 
Fidel-f2


Posty: 13136
Wysłany: 2021-11-16, 07:38   

Pierwsze trzy to książki dla 10-12 latków. Marina to świetna rzecz, ale wciąż dla niewiele starszego czytelnika.
_________________
https://m.facebook.com/Apartament-Owocowy-108914598435505/

zamaszyście i zajadle wszystkie szkaradne gryzmoły

Jesteśmy z And alpakami
i kopyta mamy,
nie dorówna nam nikt!
 
 
Raciel 
Keeper of Secrets


Posty: 15
Skąd: Sky
Wysłany: 2022-11-15, 12:25   

Marina jak dla mnie to majstersztyk. Ten mroczny klimat Barcelony, nie mogłem się od niej oderwać. Dodatkowo elementy fantastyczne i gotyckiego horroru, a końcówka odbiera czytelnikowi mowę. Chętnie zobaczyłbym ją na dużym ekranie! :-)
_________________
I bind and command you: Stand!
 
 
Geron


Posty: 15
Wysłany: 2022-12-10, 13:54   

Zafona lubię, a zwłaszcza cień wiatru i marine, ale zgadzam się, że pisał on głównie dla młodzieży natomiast mi to bardzo podpasowalo i nie oceniałem go w ten sposób.
_________________
Ta część lenna, utrzymuje się z garbarstwa. Jest to po prostu centrum całego garbarstwa, na którym można dość sporo zarobić. Co prawda, ludzie w prowincji utrzymują się jeszcze z innych wyrobów, ale garbarstwo jest najbardziej rozpowszechnione.
 
 
Hubertus

Posty: 15
Wysłany: 2022-12-14, 18:38   

Marina to jest ta pozycja, która dla mnie ratuje Zafona, ukazana Barcelona jest wręcz magiczna i tajemnicza, bohaterowie, no wszystko jest dopięte na ostatni guzik.
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Fantasta.pl


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

Nasze bannery

Współpracujemy:
[ Wydawnictwo MAG | Katedra | Geniusze fantastyki | Nagroda im. Żuławskiego ]

Zaprzyjaźnione strony:
[ Fahrenheit451 | FantastaPL | Neil Gaiman blog | Ogień i Lód | Qfant ]

Strona wygenerowana w 0,1 sekundy. Zapytań do SQL: 14