[wred]

[Beata]

Przeczytałam.
Podobało mi się. Ciągle się zastanawiam, kto jest głównym bohaterem - miasto i fragment jego historii czy ludzie, uwikłani mniej lub bardziej, którzy stają się mitem, osobami, wokół których powstają legendy miejskie? Dzięki apologom - bez wykładu socjologicznego czy rysu historycznego - czytelnik dostaje prezentację najróżniejszych kultów popularnych/aktywnych wśród mieszkańców miasta. A miejsce wygłaszania tych proroctw, to taki powieściowy Hyde Park Corner...
Podobało mi się, bo Autor nie usiłuje ratować postaci za wszelką cenę - wręcz przeciwnie, mam wrażenie, że losy niektórych bohaterów to ucieleśnienie maksymy: "każdy dobry uczynek musi być zawsze stosownie ukarany".
Podobało mi się, że bohaterowie poszczególnych opowiadań pojawiają się (choćby w postaci wzmianki) w innych, przez co ma się wrażenie ciągłości.
No i podoba mi się zróżnicowany język - czasem prosty i dosadny, czasem łagodny i taki miękki, czasem pełen zdań złożonych.
Zastanawiam się, w którym kierunku pójdzie opowieść... co po religijnej wojnie, która najwyraźniej już się zaczęła...

[Dabliu]

Dzięki, Beato.
Kurczę, jak to się dzieje, że takie fajne, skupiające się na różnych wrażeniach lub odczuciach opinie dostaję od Was (zarówno czytelników-recenzentów, jak i czytelników-nierecenzentów) na forach, a jak pojawia się gdzieś "oficjalna" recenzja mojej kniżki, to roi się w niej od spoilerów, albo sama recenzja jest wręcz jednym wielkim streszczeniem, które aż głupio komukolwiek pokazywać...

[Toudisław]

[Shadowmage]

Rozumiem, że Katedra w Polsce nie jest?

Beato, niniejszym czuję się zachęcony. Myślę, że w 2009 jeszcze się wyrobię :D

[Toudisław]

[Dabliu]

[toto]

No wiesz, taki już los pisarza i jego dzieła. A interpretacją zajmują się recenzenci

[Beata]

E tam... zawsze jest jakaś dobra strona. Pomijając różne różniste kwiatki z recenzji na onecie, zauważ, że Twoja książka wywarła wrażenie. Ruszyłeś emocje recenzentki. Mimo, że uprawiasz literaturę... jak to tam było...? aaa... ucieczkową...

[toto]

Boję się pomyśleć jaki emocje wywarłyby na recenzentce książki Mieville'a i VanderMeera.
A literatura ucieczkowa, to termin do zapamiętania. Będę wreszcie wiedział jakie książki czytam.

[Shadowmage]

Myślę, że książki ucieczkowe to akurat takie, których nie czytasz - tylko starasz się znaleźć jak najdalej od nich

[Romulus]

A może literatura ucieczkowa = literatura eskapistyczna
Książki Dabliu jeszcze nie czytałem, ale jeśli to literatura eskapistyczna to, kto wie, czy nie powinienem się pospieszyć...
Ale czy dla autora też jest to forma eskapizmu...
Taka tam sieciowa recka, a porusza nuty egzystencjalne, chcąc nie chcąc

[Dabliu]

[Ł]

Literatura ucieczkowa półbiedy, dobrze że nie ochrzczono Cię twórcą literatury cieczkowej.

[Dabliu]

[Mogget]

Przedobre to i chce się więcej Wcześniej nie czytałem ani "Miodu z moich żył" ani "Zemsty jednorożca" więc książka była dla mnie kompletną zagadką. Nie wiedziałem czego się spodziewać, ale po przeczytaniu stwierdzam, że warto było zaryzykować Ciekawe miasto, które jest jak olbrzymi kocioł z zupą, w którym to co najlepsze wypływa na wierzch, a odpadki zostają na dnie, z jeszcze bardziej interesującymi bohaterami, którzy pojawiają się i znikają, lub zostają uśmierceni tuż po tym, jak ich poznajemy^^ . Na plus język - bardzo różnorodny, zmieniający się wraz z "środowiskiem" występującym w książce.
Pozostaje czekać na dalszy ciąg

[Black]

Przeczytałem. I postaram się być konkretny, ale jakoś mi to nigdy nie wychodzi.
Początkowo podchodziłem do książki z dużą rezerwą, nawet z lekką niechęcią i spodziewałem się, że będzie kiepsko, ale na szczęście zostałem przyjemnie zaskoczony. Przede wszystkim tym, że książka była pełna naprawdę świeżych, fajnych pomysłów. Świat przedstawiony jest oryginalny, miałem wrażenie, że obcuję z czymś naprawdę przemyślanym i godnym uwagi, a nie ze skopiowanym światem fantasy, w którym musi się roić od elfów i innych pierdołowato-fantastycznych badziewi. Tutaj widać niesztampowe podejście do tematu, zaprezentowanie własnej wizji, przez co nie występuje efekt zmęczenia realiami, wręcz przeciwnie, ciągle z fascynacją odkrywa się nowe elementy układanki.
Podoba mi się też język i styl pisania, jego plastyczność i swoboda, z jaką posługujesz się słowem pisanym, całkiem niezłe dialogi i umiejętnie opisane postaci (Byhtra trochę przypomina mi trochę Marva z "Sin City", chociaż nie jest aż tak zapadający w pamięć. I faktycznie, rzyga częściej od baby w ciąży ). No i przede wszystkim bardzo dobra kreacja samego miasta, czyli chyba to, co jest w tej książce najważniejsze - atmosfera Vakkerby prawie wyłazi ze stronic książki i uderza czytelnika po mordzie, miasto pełne brudu, gnoju, śmierci i nienawiści jak ropiejący wrzód na dupie wszechświata. I to zostało oddane bardzo dobrze, może po części przez kontrast z lepszymi, wyższymi warstwami, może to znowu zasługa zdolności pisarskich autora. W każdym razie ponury i dołujący klimat tego miasta najlepiej czuć chyba w opowiadaniu "Miód z moich żył". Takie to... dobitne.
Co do fabuły, to w zasadzie nie mam większych zastrzeżeń, chociaż jednocześnie nie uważam jej za najciekawszy element całości. Powiem tak: opowiadania oddzielnie są średnie, pod względem fabularnym, nie zaskakują i nie są specjalnie powalające na kolana, ale ogólny obraz i efekt, jaki osiąga się zbierając je wszystko w całość robi dużo lepsze wrażenie. Moim ulubionym fragmentem książki są proroctwa, naprawdę mocna rzecz i w dodatku dobrze napisana. Gratuluję Rozumiem, że będą jeszcze dwie części, czego trochę żałuję, bo myślę, że takie otwarte zakończenie sprawdza się jakoś lepiej, ale z drugiej strony jestem ciekaw, co jeszcze jesteś w stanie wymyślić

I... w zasadzie tyle.

[Dabliu]

Dzięki, chłopaki
Mam nadzieję, że w kolejnych odsłonach uda mi się jeszcze tym i owym zaskoczyć

[Maeg]

Skończyłem Głową w mur. W sumie nie wiele więcej mógłbym napisać i nie powtórzyć tego co już tutaj padło. Choć sam miałem skojarzenia z Przetworzonymi Mieville’a czy z tym co robił eter z ludźmi u MacLeoda. Wiadomo, każdy z nas widzi to co chce.
Podobało mi się to, że trzeba było czekać od ostatnich stron by jasne się stało, że całość ładnie się łączy (choć czasami miałem ochotę wpaść na forum i wykrzyczeć ale czemu tak mało się ze sobą łączy ). Vakkerby świetnie przedstawione, liczę też że w następnych tomach zapuścisz się też w nowe rejony miasta, a może też coś więcej dowiemy się o świecie otaczającym miasto.
Lillie na mrocznicy mimo tego, że osobno to ciekawy, choć krótki tekst to najmniej z całości pasował mi do książki, pasował by mi bardziej jako coś w stylu interludium, niż kolejnego apologu.
Byhtra - udało Ci się wykreować naprawdę fajnego bohatera, już mu kibicuje. Mimo, że nie chciałbym go spotkać w jakimś słabo oświetlonym miejscu, to równocześnie chętnie usiadł bym z kuflem piwa w ręku i wysłuchał jego opowieści.
Trochę frajdę z czytania popsuło mi to, że znałem już Zemstę Jednorożca i Miód z moich żył, ale to nie jest żadna wada czy winna autora. Zazdroszczę tym, którzy naprawdę po raz pierwszy stykają się z wykreowanym przez Ciebie światem. Farciarze.
Podsumowując. Miałem lekkie obawy, że nadmuchaliśmy atmosferę i wyśrubowaliśmy na różnych forach oczekiwania do granic możliwości. Na szczęście żadnego zawodu nie było. Ja się świetnie bawiłem czytając „Głową w mur”. Kiedy następny tom?

[Romulus]

No dobra, pękłem.
Z założenia nie kupuję fantastyki sygnowanej przez FS, bo to pieniądze wyrzucane w błoto - z mojego chamskiego punktu widzenia.
Ale pękłem. Zamówiłem Głową W Mur. Bo w tych wszystkich opiniach nie może przeważać tylko forumowa kurtuazja.

[Ł]

Nie róbcie OTu, tu jest odpowiedni do tego temat. ; ]

[Dabliu]

[Metzli]

Jeszcze ani słowa nie napisałam po lekturze, wstyd A teraz pozostaje tylko się powtarzać po innych, bo najważniejsze plusy zostały już wymienione.

[Dabliu]

Dzięki, Metz

[Gand]

Ok, przeczytałem, mogę dopisać dwa zdania do opinii, które przewijały się wyżej oraz na poprzedniej stronie.
Na początku powiem, że mi też się podobało. Podchodziłem ostrożnie z podobnych powodów co Magiel ale nie rozczarowałem się. Bawiłem się naprawdę przednio i zupełnie nie żałuję wydanych pieniędzy. Nie chcę pisać posta na pół strony, w którym powtarzałbym słowa chociażby Magle, więc wspomnę tyko, że Bythra to naprawdę interesująca postać, Vakkerby ma bardzo sugestywny klimat a wątki pod koniec łączą się w zadowalający sposób (przez jakiś czas zastanawiałem się, czy w ogóle do tego dojdzie : P).
Podsumowując: naprawdę fajna książka gwarantująca rozrywkę na dobrym poziomie, z pewnością sięgnę po kolejne części.

[Dabliu]

Dzięki, Gand Miło, że podeszło.

[MadMill]

To jak tam z nową książką? Na Fahrenheicie było coś, że się kończy.

[Dabliu]

Szlifuję

[Metzli]

A w tym miejscu można przeczytać recenzję Mada. Bo sam to się nie pochwali ;P

[Shadowmage]

Chyba czas przeczytać i zmiażdżyć... przecież to niemożliwe, żeby się wszystkim podobało