Skończyłam "Zimne błyskotki gwiazd" xD
I zmieniam zdanie o Łukanience - nie jest tak tragiczny, jaki się wydaje na początku. Długo się rozkręca, pod koniec przynudza, ale pomysł z amnezją był ciekawy. Ogólnie w tej książce jest coś, co przyciąga. To chyb największy plus xD
kilka spoilerów z owej książki
Chociaż imo motyw z Kualkuą był mocno naciągany. To tak jakby pretekst, kiedy autor nie miał pomysłu, jak przedostać się przez mróz, jak w cudowny sposób wydostać się z obiektu itp. Wtedy do akcji wkracza super obcy i problem rozwiązany, jest wszechmogący, formuje ciało, praktycznie nic nie biorąc w zamian (ale problem, zjeść rybę, w dodatku Peter nie ma prawie w ogóle zahamowań ;P). Taki uniwersalny element sobie Siergiej umieścił. Różnica języków? Ok, wkracza Kualkua! Bohater musi stać się supermanem? Żaden problem!
I tu się kończy spoiler
A teraz sięgam po tom drugi ;P
_________________ "Jaka jest lepsza nagroda niż ta, kiedy unosimy broń nad pokonanym wrogiem, którym pogardzamy, a potem ją opuszczamy? O tak, szlachetność to najcenniejsza rzecz na świecie." H. Duncan "Atrament"
Powinien Ci się spodobać. Chyba z deka mniej naciągany niż tom pierwszy. To trochę alternatywna droga tego, co zobaczyliśmy w tomie 1. Łukjanienko może nie zachwyca oryginalnością, ale czyta się go dobrze. Ważne jest też, że mówi i pokazuje rzeczy dla człowieka istotne. Tutaj tematem jest droga, jaką może obrać nasz cywilizacja no i potencjalne zagrożenia.
Musze Ci podesłać jego lepsze książki. Tylko że teraz nie mam nic w domu, wszystko porozrzucane po świecie.
Myślę, że Zimne brzegi by Ci się spodobały albo Spektrum. Głębia ?
Czy ja wiem, czy "Gwiezdny Cień" jest mniej naciągany? Raczej dużo bardziej filozoficzny - tutaj miejsce akcji zajmuje rozmyślanie na temat potęgi świata, pięknie gwiazd, marności ludzkiego istnienia. Nie powiem, żeby było to nudne, bo dawkowane akurat w rozsądnych porcjach, że czyta się z zainteresowaniem i nie wypada z rytmu historii (tu powinno być znaczące spojrzenie w stronę Honor Harrington xD), ale znowu czegoś zabrakło. Ogólnie tom drugi podobał mi się mniej - może już nie było tego powiewu świeżości, który tak bardzo mi się spodobał w tomie pierwszym.
W każdym razie z Łukanienką się polubiłam i może zaprzyjaźnimy się bliżej
_________________ "Jaka jest lepsza nagroda niż ta, kiedy unosimy broń nad pokonanym wrogiem, którym pogardzamy, a potem ją opuszczamy? O tak, szlachetność to najcenniejsza rzecz na świecie." H. Duncan "Atrament"
Dziś skończyłem "Spektrum".
Mam bardzo mieszane uczucia po tej książce.
Pisarz jest rewelacyjny. Chylę głowę przed kunsztem pisarskim, a przede wszystkim przed intelektem autora.
Możliwe spoilery ze Spektrum
Sama koncepcja, wokół której toczy się fabuła ( a o której dowiadujemy się jak zwykle na końcu) jest majstersztykiem nie tylko fantastyki, ale i filozofii.
Świetne są też rasy - jedna bez duszy, druga bez rozumu, trzecia bez czasu - z półrocznym życiem, itd.
I oczywiście właściwość rasy ma fundamentalny wpływ na ich cywilizację, psychikę, zwyczaje i stosunek do odwiedzającego ich bohatera.
Przy czym poszczególne cywilizacje to nie zoo, a realizacja konkretnej i konsekwentnej koncepcji autora.
Natomiast forma jest już ciężka do strawienia - siedmiokrotne rozpoczynanie akcji od Snob-istycznych opisów kulinarnych. Przemądrzałe to i odpychające.
Do tego Autor się putinizuje. Tchnie z niego rosyjski patriotyzm przejawiający się lekceważeniem , a nawet pogardą do wszystkich innych narodów. Małe Czechy, grubi amerykanie, mordziaści Niemcy, głupi Francuzi - całkiem niezła kolekcja, jak na jedną książkę.
Za to Rosjanin nigdy sie nie poddaje i nawet Obcy postawili w Rosji najwięcej stacji.
To nie jest słowiańska dusza, to rosyjska imperialna megalomania wciskająca teksty o dawnej potędze ZSRR.
Ja wiem, ze to tylko cień poglądów "zwykłych" Rosjan, ale po takim intelektualiście spodziewałem się czegoś innego.
Zatem Łukianienkę można jednocześnie kochać i nienawidzić.
A to bardzo dużo.
_________________ Χριστoς aνέστη εκ νεκρων, θανάτω θάνατον πατήσας, καi τοiς εν τοϊς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
Geoffrey, ja cię tylko objadę ale poczekaj na ASXa
Geoffrey napisał/a:
Świetne są też rasy - jedna bez duszy, druga bez rozumu, trzecia bez czasu - z półrocznym życiem, itd.
Faktycznie dopracowana. Raczej spójna i trzyma się kupy.
Geoffrey napisał/a:
Natomiast forma jest już ciężka do strawienia - siedmiokrotne rozpoczynanie akcji od Snob-istycznych opisów kulinarnych. Przemądrzałe to i odpychające.
Bez przesady. To jest właściwe 7 opowieści. No i nie każda zaczyna się od opisów kulinarnych. Których zresztą nie nazwałbym odpychającymi. A już na pewno nie snobistycznymi. Dla mnie te opisy dodają sporo klimatu i są częścią fajnej całości.
Geoffrey napisał/a:
Do tego Autor się putinizuje
A co ma piernik do wiatraka ?
Geoffrey napisał/a:
Tchnie z niego rosyjski patriotyzm przejawiający się lekceważeniem , a nawet pogardą do wszystkich innych narodów.
A ty znowu się tego czepiasz. Tak jak w przypadku Komudy tak i tutaj nadinterpretujesz to, co czytasz. Łukjanienko chce silnej ojczyzny ale czy to złe?
A jakoś nie zauważyłem, byś czepiał się tego samego w anglosaskiej twórczości.
Geoffrey napisał/a:
Obcy postawili w Rosji najwięcej stacji
A powierzchnia Rosji i fakt, że tam jest najwięcej "literatów" nie są istotne?
Geoffrey napisał/a:
ale po takim intelektualiście spodziewałem się czegoś innego.
Jasne. Polityczna poprawność i samobiczowanie. To jest najlepsze. Książkę pisze Rosjanin i ma prawo do rosyjskiego punktu wiedzenia. Poczytaj "Kawalerię kosmosu".
To jest właściwe 7 opowieści. No i nie każda zaczyna się od opisów kulinarnych. Których zresztą nie nazwałbym odpychającymi. A już na pewno nie snobistycznymi. Dla mnie te opisy dodają sporo klimatu i są częścią fajnej całości.
To nie jest 7 osobnych opowieści, bo pojedynczo są bez sensu - nic się w nich nie wyjaśnia.
Dopiero siódma część nadaje sensu poprzednim.
Ani to wada, ani zaleta - po prostu taka budowa.
Chciałem tylko powiedzieć, że taka forma nieco mnie zmęczyła - kiedy po naprawdę ciekawej akcji z udziałem niezwykłej cywilizacji znów musiałem wysłuchiwać wynurzeń rodem z Makłowicza, z jakim winem dana potrawa jest najlepsza.
Autor pokazuje z reszta klasę, gdy sam z siebie kpi, nazywając swojego bohatera snobem.
Cos takiego czytałem tylko u Lema.
Toudisław napisał/a:
A ty znowu się tego czepiasz. Tak jak w przypadku Komudy tak i tutaj nadinterpretujesz to, co czytasz. Łukjanienko chce silnej ojczyzny ale czy to złe?
Może i nadinterpretuję, może jestem na tym punkcie nadwrażliwy, a może to umiejętnośc nabyta w czasach, kiedy trzeba było przedzierać się przez propagandę.
I nie porównywałbym tego do Komudy.
Po pierwsze, cała reszta u Komudy jest bez porównania cieńsza,
po drugie, rozumiem, ze być Rosjaninem, to wielkie obciążenie, i jak na Rosjanina, facet trzyma sie całkiem nieźle
Toudisław napisał/a:
A jakoś nie zauważyłem, byś czepiał się tego samego w anglosaskiej twórczości.
Czepiam się i tez mnie amerykanocentryzm irytuje.
Toudisław napisał/a:
Geoffrey napisał/a:
Obcy postawili w Rosji najwięcej stacji
A powierzchnia Rosji i fakt, że tam jest najwięcej "literatów" nie są istotne?
No chyba stacje są dla pasażerów, nie dla syberyjskich sarenek.
Najwięcej stacji powinno być w Chinach.
Toudisław napisał/a:
Geoffrey napisał/a:
ale po takim intelektualiście spodziewałem się czegoś innego.
Jasne. Polityczna poprawność i samobiczowanie. To jest najlepsze.
Nie lubię samobiczowania. Ale za biczowaniem innych w książkach fantastycznych też nie przepadam.
Toudisław napisał/a:
Książkę pisze Rosjanin i ma prawo do rosyjskiego punktu wiedzenia.
Oczywiście.
A ja mam prawo do swojego zdania w tej sprawie.
Toudi, dla mnie to minus, ale niewielki.
Książka jest naprawdę niezła, tak od strony warsztatu, jak i "koncepcji", czyli tego, co w fantastyce najważniejsze.
_________________ Χριστoς aνέστη εκ νεκρων, θανάτω θάνατον πατήσας, καi τοiς εν τοϊς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
A ja się zgadzam z Dżefem Szczególnie jeśli mowa o tej "putinowości" Łukjanienki, chociaż nie wiem czy to akurat najtrafniejszy neologizm. Ale nie da się zaprzeczyć, że tam gdzie się da jest podkreślona wyższość Rosjan. Mnie może po prostu mniej to raziło
Dżef napisał/a:
Ja wiem, ze to tylko cień poglądów "zwykłych" Rosjan, ale po takim intelektualiście spodziewałem się czegoś innego.
Imo to świetnie pokazuje w jakich kryteriach się myśli w Rosji. Jeśli widać to jak na dłoni u intelektualisty
_________________ Ale to mnie nie wzrusza
W mojej głowie wciąż susza
Bo parasol określa ich byt
Poczekajcie na ASX poznacie jego słuszny gniew heretycy
Cytat:
Ani to wada, ani zaleta
A potem
Geoffrey napisał/a:
Chciałem tylko powiedzieć, że taka forma nieco mnie zmęczyła
No to jak?
Dla mnie podział na 7 części właśnie był fajny. Bo przez to światy się nie zlewały tak bardzo. Każda historia jedna jest trochę autonomiczna.
Geoffrey napisał/a:
iedy po naprawdę ciekawej akcji z udziałem niezwykłej cywilizacji znów musiałem wysłuchiwać wynurzeń rodem z Makłowicza, z jakim winem dana potrawa jest najlepsza.
Ale co ty masz do Makłowicza? A co tych wynurzeń to przecież bez nich sam oceniałbyś pewnie bohatera zupełnie inaczej. Jest przez to bardziej ludzki, a kulinaria są dla mnie fajnym klimatem. Trochę jak przepis na bigos w "Panu Tadeuszu", pozwala oderwać się od głównego wątku fabuły i poczuć w jakim świecie żyją bohaterowie.
Geoffrey napisał/a:
Może i nadinterpretuję, może jestem na tym punkcie nadwrażliwy, a może to umiejętnośc nabyta w czasach, kiedy trzeba było przedzierać się przez propagandę.
Ja też chyba mam taki nawyk, tylko inaczej go stosuje. Ja to, o czym Ty mówisz, zignorowałem i latego twoje zarzuty nieco mnie dziwią.
Geoffrey napisał/a:
Najwięcej stacji powinno być w Chinach.
Przy takiej gęstości zaludnienia? A po co?
Geoffrey napisał/a:
A ja mam prawo do swojego zdania w tej sprawie.
Toudi, dla mnie to minus, ale niewielki
A ja mam prawo się z Tobą nie zgodzić. Od tego są fora. Jak powiedział AM "Są od dyskutowania o gustach, o których się nie dyskutuje".
Metzli napisał/a:
Jeśli widać to jak na dłoni u intelektualisty
Faktycznie Rosjanie chcą silnego kraju. Ale to myślenie jest zupełnie normalne. Tak naprawę bardzo wielu ludzi czuje wyższość ze względu na pochodzenie. Nie ma w tym nic złego, jeżeli nie oznacza nienawiści. A tej u Łukjanienki nie ma.
A ja mam prawo się z Tobą nie zgodzić. Od tego są fora. Jak powiedział AM "Są od dyskutowania o gustach, o których się nie dyskutuje".
Ale w tym wypadku Twoje niezgadzanie się jest nieco bez sensu. Bo z czym się nie zgadzasz? Że Dżefowi nie podobają się kulinaria w tej książce, a Tobie tak. Że Dżefowi nie podoba się coś innego, co się Tobie podoba. Ja rozumiem dyskusję i niezgadzanie się, ale co to w tym przypadku da? Czy jak będziesz powtarzał, że lubisz kulinaria w książkach Łukjanienki, to czy zmieni to nastawienie Dżefa?
Czy przy Tobie w ogóle można skrytykować Spektrum?
_________________ Nie mów kobiecie, że jest piękna. Powiedz jej, że nie ma takiej drugiej jak ona, a otworzą ci się wszystkie drzwi.
Jules Renard
No to jak?
Dla mnie podział na 7 części właśnie był fajny. Bo przez to światy się nie zlewały tak bardzo. Każda historia jedna jest trochę autonomiczna.
Ano tak, że zmęczyło mnie zaczynanie wszystkich opowieści od gastronomiczno - pijackich wstępów.
Toudisław napisał/a:
Jest przez to bardziej ludzki, a kulinaria są dla mnie fajnym klimatem. Trochę jak przepis na bigos w "Panu Tadeuszu", pozwala oderwać się od głównego wątku fabuły i poczuć w jakim świecie żyją bohaterowie.
Ja to rozumiem, szczególnie w kontekście jego wyboru w ostatniej części.
Ale to nie znaczy, że nie jest męczące.
Nie wiem, jak Ci to lepiej wytłumaczyć.
Według mnie gastronomia w Spektrum jest przesadzona, od pewnego momentu obciąża powieść, zamiast dodawać jej lekkości i smaczku.
To tak, jak się przejadasz smacznym, ale tłustym daniem.
Toudisław napisał/a:
Przy takiej gęstości zaludnienia? w Chinach)A po co?
Żeby Chińczycy nie czekali 100 lat w kolejce do Klucznika.
Toudisław napisał/a:
Faktycznie Rosjanie chcą silnego kraju.
Toudi, a co to jest silne rosyjskie państwo?
To Rosja z kazachskim kumysem, ukraińską horiłką, i czeską Becherovką.
To wujek Martina, który w 68 chciał dla Czechów tylko dobra,
i dziwił się, że Czesi go nie chcą.
To przekonanie, że "my wiemy lepiej" niż te małe, śmieszne narody wokoło.
Oczywiście, to nie jest jeszcze nienawiść.
To lekceważenie i pogarda.
Elektra napisał/a:
Czy przy Tobie w ogóle można skrytykować Spektrum?
A do tego wałkując wciąż negatywy, obaj sprawiamy wrażenie, że to kiepska książka.
A ona jest naprawdę dobra.
_________________ Χριστoς aνέστη εκ νεκρων, θανάτω θάνατον πατήσας, καi τοiς εν τοϊς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
Wiem Ciekawi mnie jak by ci się spodobały Zimne brzegi i Nastaje Świt. Tam jest więcej o religii. Rosja jest ale w powieści nie jest kluczowa. Kluczowa jest religia.
No i nie powiedziałeś jak ci się Wybrakówka spodobała ?
MadMill napisał/a:
Dzienny Patrol - premiera 28.07.2008
Wiemy, wiemy. To już drugie wydanie więc pewnie tylko kupię i odłożę na półkę. Ale fajnie, że będę miał komplet wydany w MAGu
Ciekawi mnie jak by ci się spodobały Zimne brzegi i Nastaje Świt. Tam jest więcej o religii. Rosja jest ale w powieści nie jest kluczowa. Kluczowa jest religia.
To mnie też ciekawi :D
W kwestii religii jestem wybredny.
Toudisław napisał/a:
No i nie powiedziałeś jak ci się Wybrakówka spodobała ?
A spodobała mi się.
Otwieramy nowy temat?
Po co nowy? Możecie się przenieść tutaj ;P- El
_________________ Χριστoς aνέστη εκ νεκρων, θανάτω θάνατον πατήσας, καi τοiς εν τοϊς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
To powinno się spodobać. To świat, w którym syn Boży umarł zaraz po urodzeniu a jego miejsce zastąpił "pasierb". Historia potoczyła się zupełnie inaczej. Tam Łukjanienko porusza wiele ciekawych kwestii, a zakończenie to dobry temat do dyskusji. Ale "Zimne Brzegi" to nie tylko religia. Dla mnie to ukazanie, jak zmieniają się ludzie. Jak potrafią ewoluować lub się staczać.
Geoffrey napisał/a:
A spodobała mi się.
Otwieramy nowy temat?
Nie. Zapraszam do Wiatr ze Wschodu. Chętnie się dowiem jak ją zinterpretowałeś. Zapraszam też do lektury mojej recenzji.
P. Laudański pisał, że z treścią gorzej niż w pierwszej części, czyli nie ma co sobie robić złudnych nadziei.
To nam dobrze wróży
O, jeśli to jest opinia tego pana od zaimków w "Nocnym Patrolu" KiWu (a w dalszej części książki już nie tylko zaimki straszą, ale całe konstrukcje zdań), to chyba chętnie przeczytam. Tylko błagam, niech to tłumaczy ktokolwiek inny!!! Albo przynajmniej redaguje ktoś o mocnych nerwach i bezkompromisowym podejściu do gramatyki polskiej...
_________________ Paskudny otacza nas świat. Ale to nie powód, byśmy wszyscy paskudnieli. Yurga z Zarzecza
Tylko błagam, niech to tłumaczy ktokolwiek inny!!! Albo przynajmniej redaguje ktoś o mocnych nerwach i bezkompromisowym podejściu do gramatyki polskiej...
Twe prośby zostały wysłuchane - tłumaczką obu książek jest p. Ewa Skórska.
_________________ "Z gustami literackimi jest po trosze jak z miłością: zdumiewa nas, co też to inni wybierają"
Andre Maurois
Twe prośby zostały wysłuchane - tłumaczką obu książek jest p. Ewa Skórska.
Hmm... Ciekawe, którego poziomu mocy była to ingerencja? I jakie złe następstwa przyniesie odpowiedź Ciemności?
Styl jednakowoż się udziela czytelnikom...
_________________ Paskudny otacza nas świat. Ale to nie powód, byśmy wszyscy paskudnieli. Yurga z Zarzecza
O, jeśli to jest opinia tego pana od zaimków w "Nocnym Patrolu" KiWu (a w dalszej części książki już nie tylko zaimki straszą, ale całe konstrukcje zdań), to chyba chętnie przeczytam. Tylko
Paweł prowadzi temat Wiatr ze Wschodu na Esensji i z tłumaczeniem nie miał chyba nic wspólnego. Ja jego opinię traktuje poważnie bo Brudnopis był dla mnie jako taki. Trochę się zawiodłem a twórczość Łukjanienki lubię.
Paweł prowadzi temat Wiatr ze Wschodu na Esensji i z tłumaczeniem nie miał chyba nic wspólnego. Ja jego opinię traktuje poważnie bo Brudnopis był dla mnie jako taki. Trochę się zawiodłem a twórczość Łukjanienki lubię.
Czystopis nie jest chyba słabszy od Brudnopisu (widać w nim fajne, ale dość odległe nawiązania do Kandyda i Podróży Guliwera), ale... to dalszy etap ewolucji prozy Łukjanienki. W kierunku niepożądanym przez fanów jego wcześniejszych rzeczy i bardzo pozytywnym dla jego wydawcy .
W kierunku niepożądanym przez fanów jego wcześniejszych rzeczy i bardzo pozytywnym dla jego wydawcy .
Tzn ? Czy mam rozumieć że jego twórczość staje się mniej czy bardzij ambitna ?
Czystopis ocenię oczywiście po przeczytaniu. Jednak Brudnopis mnie zawiódł bo zbyt wile czerpał z wcześniejszych książek tego Autora do tego brakowało wielu smaczków. No i Bohater wydawał mi się jakiś nie wiarygodny.
Regissa napisał/a:
Przepraszam pana Laudańskiego za wrabianie go w zaimkową ignorancję pana Landowskiego et consortes (kryjących się pod kryptonimem "Zespół")
Tzn ? Czy mam rozumieć że jego twórczość staje się mniej czy bardzij ambitna ?
"Ambitność" nie ma tu nic do rzeczy. Odpowiem pytaniem na pytanie. Co decyduje o tym, że jedne książki podobają ci się bardziej od innych? I dajmy sobie na razie spokój z ich ocenianiem...
Kontynuacja "Brudnopisu", w którym dwudziestokilkuletni Kirył Maksymow, manager w firmie komputerowej, właściciel skromnej kawalerki i psa, wróciwszy pewnego dnia do domu, zastał w nim… nieznajomą kobietę. Przekonany, że to złodziejka wezwał milicję, zawołał sąsiadów na świadków…
Potem nastąpił splot niesamowitych wydarzeń, których genezę właśnie w Czystopisie Kirył pragnie poznać. Ponownie wędruje po równoległych światach, szukając odpowiedzi na dręczące go pytania i zamierzając odnaleźć ich źródło...
Jest też już dostępny fragment powieści.
_________________ "Z gustami literackimi jest po trosze jak z miłością: zdumiewa nas, co też to inni wybierają"
Andre Maurois
Wygląda na to, że skończyły nam się nowe książki Łukjanienki do wydawania, a nie za bardzo chcemy zamilknąć z nim na rok lub dłużej (za dobrze się sprzedaje). Dlatego bierzemy się za wznowienia. Wybór padł na jedną z 2 dylogii, albo Zimne brzegi, albo Głębię. Która według was jest lepsza?
Nie czytałem "Głębi" więc nie będę porównywał napisze zatem krótko - dylogia "Zimne brzegi" to kawał bardzo dobrej literatury. Ciekawe postaci, wartka akcja + mocny akcent religijny.
_________________ "Z gustami literackimi jest po trosze jak z miłością: zdumiewa nas, co też to inni wybierają"
Andre Maurois
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
Tylko że teraz nie mam nic w domu, wszystko porozrzucane po świecie.
poznacie jego słuszny gniew heretycy 
A co tych wynurzeń to przecież bez nich sam oceniałbyś pewnie bohatera zupełnie inaczej. Jest przez to bardziej ludzki, a kulinaria są dla mnie fajnym klimatem. Trochę jak przepis na bigos w "Panu Tadeuszu", pozwala oderwać się od głównego wątku fabuły i poczuć w jakim świecie żyją bohaterowie.
Ciekawi mnie jak by ci się spodobały Zimne brzegi i Nastaje Świt. Tam jest więcej o religii. Rosja jest ale w powieści nie jest kluczowa. Kluczowa jest religia.
? 
I jakie złe następstwa przyniesie odpowiedź Ciemności? 
