[Caesar]

Ojciec Bukowskiego był Amerykaninem polskiego pochodzenia, matka Niemką. Kiedy Charles miał 2 lata wyemigrowali całą rodziną do Californi, w którym to stanie mieszkał przez większość swojego życia i zmarł. Bukowski przez wielu zaliczany do pokolenia Beat Generation, sam nigdy nie dał się jednoznacznie sklasyfikować.

Twórczość Bukowskiego inspirowana była jego własnymi doświadczeniami, związanymi z seksem, alkoholem, biedą, niedolą pisarza i słabościami każdego człowieka. Pomimo wulgarnego języka i prostego stylu, jego twórczość ujmuje wrażliwością i głębokim zrozumieniem ludzkiej natury. Sam Bukowski był znany z awanturniczego, pełnego skandali życia, toteż typowy bohater jego − częstokroć mocno autobiograficznej − prozy to człowiek z marginesu społecznego, outsider przepełniony sceptycyzmem wobec ludzi, a jednocześnie wiecznie poszukujący bliskości z nimi.

BIBLIOGRAFIA
Książki
Post Office (Black Sparrow Press, 1971); wydanie polskie: Listonosz, Noir sur Blanc 1994
Factotum (Black Sparrow Press, 1975); wydanie polskie: Faktotum, Noir sur Blanc 2005
Women (Black Sparrow Press, 1978); wydanie polskie: Kobiety, Noir sur Blanc 1996
Ham on rye (Black Sparrow Press, 1982); wydanie polskie: Z szynką raz!, Noir sur Blanc 1994
Hollywood (Black Sparrow Press, 1989); wydanie polskie: Hollywood, Noir sur Blanc 1994
Pulp (Black Sparrow Press, 1994); wydanie polskie: Szmira, Noir sur Blanc 1997

Zbiory opowiadań:
Confessions of a Man Insane Enough to Live with Beasts (Mimeo Press, 1965), [Wyznania faceta tak dalece zbzikowanego że żyje z bestiami]
All the Assholes in the World and Mine (Open Skull Press, 1966), [Wszystkie odbyty świata, włącznie z moim]
Notes of a Dirty Old Man (Essex House, 1969); wydanie polskie: Zapiski starego świntucha, Noir sur Blanc 1997
A Bukowski Sampler (Quixote Press, 1969), [Próbnik Bukowskiego]
Erections, Ejaculations, Exhibitions and General Tales of Ordinary Madness (City Light Books, 1972), [Erekcje, ejakulacje, ekspozycje i rozmaite opowieści o zwyczajnym szaleństwie]
W 1983 roku książka ta została wydana w dwóch tomach: Tales of Ordinary Madness, oraz The Most Beautiful Woman in Town[6]. Ta druga pozycja doczekała się polskiego wydania, pt. Najpiękniejsza dziewczyna w mieście, Noir sur Blanc, 1996.
South of No North (Black Sparrow Press, 1973); wydanie polskie: Na południe od nigdzie, Noir sur Blanc, 1996
Bring Me Your Love (Black Sparrow Press, 1983) [Przynieś mi swoją miłość]
Jest to wydanie specjalne jednego opowiadania, z ilustracjami Roberta Crumba[7]
Hot Water Music (Black Sparrow Press, 1983); wydanie polskie: Kłopoty to męska specjalność, Noir sur Blanc, 2004
There's No Busines (Black Sparrow Press, 1984) [Żaden interes]
Jest to wydanie specjalne jednego opowiadania, z ilustracjami Roberta Crumba[8]
Confession of a Coward (Black Sparrow Press, 1995) [Wyznania tchórza]

[źródło: częściowo zerżnięte z wikipedii, częściowo napisane własnoręcznie]

Ok. Kto sobie czyta czasem starego świntucha?
Mój pierwszy kontakt z jego twórzczością to kupiony w ciemno zbiór opowiadań "Najpiękniejsza dziewczyna w mieście" - i szczerze mówiąc nie od razu się do niego przekonałem. Lubię lapidarny, lekko wulgarny język - ale nawet takiemu gramatycznemu ignorantowi jak ja rzucały się w oczy dziwnie zbudowane akapity. Nawet nie chciało mu się wielkich liter używać na początkach zdań Zauważyłem tam kilka fajnych (nie wspaniałych, świetnych, niesamowitych, a właśnie fajnych - to jest najlepsze słowo) opowiadań, ale generalnie nie wracam jakoś do tej książeczki. W ogóle całość nie wyglądała jak zbiór opowiadań pisanych w różnym czasie, tak jak to zwykle bywa, tylko masowo napisane opowiastki oddane dzień przed deadlinem.
Potem przeczytałem "Hollywood" i "Factotum" (najpierw obejrzałem film) i moje podejście do tego pana się zmieniło. Niby treść podobna, ale czytało mi się to zupełnie inaczej. Potem sięgnąłem po "Szmirę" i też mi się podobała - lubię takie pastisze.

Poezji nie tykam, nie znam się, nie rusza mnie, nie mam zamiaru po to sięgać.

[Sammael]

Ja czytałem Factotum (również film - genialny swoją drogą - widzialem prędzej) i Szmirę. Mam jeszcze w domu Listonosza; planuję uzupełnić również o resztę. Świetny autor, polecam.