Zaginiona Biblioteka

Teatr i Sztuka - Teatr TVP

Regissa - 2008-12-30, 15:27
: Temat postu: Teatr TVP
Podobno jest to największa scena w kraju, skupiająca wielotysięczną widownię w poniedziałkowe wieczory, które od zawsze kojarzyły się telewidzom z teatrem. Teatr telewizji to ewenement na skalę światową, tylko w Polsce telewizyjna scena teatralna rozwinęła się do takich rozmiarów i realizowała spektakle od Sofoklesa do autorów awangardowych, od farsy po tragedię, goszcząc na swoich telewizyjnych deskach najlepszych aktorów, reżyserów, scenografów...

Przynajmniej kiedyś tak bywało... Od kilku lat jesteśmy świadkami umierania tej instytucji. Coraz częściej poniedziałkowy wieczór jest zawłaszczany przez różnego rodzaju gale i widowiska, w miejsce sztuk teatralnych pojawiają się fabularyzowane dokumenty (pod szumnym tytułem "sceny faktu"), a bywa, że teatr znika z ekranu na całe miesiące. Premiery to też coraz większy rarytas... Wprawdzie ostatnio widać jakieś przebłyski poprawy tej sytuacji, ale wolę nie zapeszać zbyt wczesnymi domysłami :>

Pozytywną rzeczą jest wydawanie płyt ze spektaklami teatralnymi, również tymi sprzed wielu lat, choć królują na płytach realizacje najświeższe spod znaku sceny faktu. Osobiście mnie to cieszy, bo moje kasety video, na których mam nagrane ulubione teatry, nie wytrzymują już próby czasu...

Po co zatem ten wątek? Z powodów czysto informacyjnych i "pomocowych", żeby nie przegapić tego, co warto w teatrze TVP zobaczyć. Tu wpisujcie najświeższe zapowiedzi i dzielcie się wrażeniami po spektaklach. Tutaj też reklamujcie najnowsze "wydawnictwa płytowe" z ciekawymi spektaklami. Pomocną może być strona teatru telewizji, gdzie znajdziecie wiele istotnych wiadomości.

A dziś proszę nie przegapić! Godz. 20.15, program 1 TVP, Szkoła żon Moliera, w reżyserii Jerzego Stuhra, zagrana w przepysznej scenerii zamku w Pieskowej Skale. Przyjemnego oglądania!

Edit:

Spektakl wielkiej klasy, brawa zwłaszcza dla operatora kamery :DD Młodzi aktorzy trochę drętwi, ale mają wielki potencjał na "rozegranie się" w przyszłości. Być może osoba Pana Rektora trochę ich onieśmielała ;) Trochę przygaśli przy nim nawet pozostali, drugoplanowi aktorzy (trudno jednak dorównać Stuhrowi), choć Bohosiewicz i Gancarczyk jednak zawieść nie mogli :)
Osobiście poproszę więcej tego typu spektakli, ot tak, dla równowagi duchowej po szalejącej awangardzie :->

A na płytach kolejna pozycja warta polecenia: Pielgrzymi w reż. Macieja Dejczera. Opowieść o naszych rodakach i naszych narodowych kłótniach w letniej scenerii pielgrzymko-wycieczki po Europie. Taki trochę komediodramat. Naprawdę warto!

A dla szczęśliwców posiadających TVP Kultura, dziś o 20.00 koniecznie do obejrzenia: Wesołych świąt Alana Ayckbourna, w reż. Gustawa Holoubka. Niby do śmiechu, a jednak... Jak to Ayckbourn ;)
Toudisław - 2009-01-01, 17:58
:
Regissa napisał/a:
Przynajmniej kiedyś tak bywało... Od kilku lat jesteśmy świadkami umierania tej instytucji. Coraz częściej poniedziałkowy wieczór jest zawłaszczany przez różnego rodzaju gale i widowiska, w miejsce sztuk teatralnych pojawiają się fabularyzowane dokumenty

A ja byłem przekonany, że Teatr Telewizji już umarł kilka lat temu. Zaskoczyłaś mnie faktem że nominalnie istniał. Bo regularnych spektakli w poniedziałek to ja już lata nie widziałem. A szkoda bo niejednokrotnie to były naprawę wspaniałe sztuki. Doskonała gra Aktorska i wykonanie były wielką zaletą Tetry Telewizji
Regissa napisał/a:
Osobiście poproszę więcej tego typu spektakli, ot tak, dla równowagi duchowej po szalejącej awangardzie :->

Myślę że te Ekskrementy młodych gniewnych i stworzenie z TT miejsca na odkrywanie nowego ambitnego Teatu było jedną z przyczyn jego upadku. Ludzie się zrazili i tyle
ASX76 - 2009-01-02, 02:16
:
Reg :arrow: Co masz do zarzucenia spektaklom ze "Sceny Faktu"? Za mało "teatru w teatrze" czy jak? W każdym razie dla mnie bardzo się podobają np. "Norymberga" z J. Gajosem i D. Ostałowską, "Inka 1946" (niezapomiana K. Kominek-Skuratowicz) czy "Stygmatyczka" (choć mam raczej negatywny stosunek do religii, potrafiłem zawiesić niewiarę i delektować się świetną grą K. Preis i aktora odtwarzającego rolę śledczego).
Teatr Faktu w Teatrze TVP nie jest niczym nowym, wszak pojawił się w latach sześćdziesiątych, zniknął w dziewięćdziesiątych, a powrócił całkiem niedawno.
Takie spektakle jak np. wspomniane przeze mnie powyżej, a więc należące do "Sceny Faktu", cieszą się dużym powodzeniem wśród widzów. Ich atutem są prawdziwe wydarzenia i historie interesujących ludzi, a nie jakieś "wydumki". Również na obsady nie można narzekać. Chyba nie muszę pisać o tak oczywistej zalecie jak popularyzacja historii w społeczeństwie, które ma raczej mgliste pojęcie o tamtych/dawniejszych czasach...
Osiemnastoletnia Danuta Siedzikówna "Inka" jest fascynującą bohaterką. Nie dała się złamać ubeckim oprawcom i wolała poświęcić własne życie, niż dopuścić się zdrady. Gdyby nie ów spektakl, czy o Jej heroicznej postawie dowiedziałoby się więcej osób niż stosunkowo niewielka "garstka"? Szczerze wątpię.

Poza Sceną Faktu (na którą, jak wspomniałem wcześniej, jest duże zapotrzebowanie) są/były wydane sztuki w seriach: Kocham Teatr, Złota Setka Teatru TV, Grand Prix... i inne.
Każdy bez problemu może znaleźć coś dla siebie.

Kilka lat temu w tv była pokazywana sztuka z J. Stuhrem w roli głównej. Nie oglądałem od początku (niestety). Kończy się tak, że mieszkańcy pewnej miejscowości (inspirowani przez kobietę którą skrzywdził), wykańczają graną przez niego postać na końcu sztuki. Może wiesz jaki nosi tytuł?
Wulf - 2009-01-02, 08:58
:
ASX76 napisał/a:
Co masz do zarzucenia spektaklom ze "Sceny Faktu"?
Nie wiem jak Reg, ale wg mnie... cóż, one były mocno na polityczne zamówienie robione. A przerabianie Teatru na miejsce agitacji jest po prostu nie smaczne. Jeszcze rozumiem jak podstawą danej sztuki jest dzieło literackie naprawdę znane, ale zaangażowane... ale w wypadku sceny faktu tak nie jest.

I chociaż obsady faktycznie niezłe (Norymberga zasługuje na pochwałę)... to smrodek dydaktyczny część przyjemności może zabrać.
Regissa - 2009-01-02, 09:14
:
ASX76 napisał/a:

Kilka lat temu w tv była pokazywana sztuka z J. Stuhrem w roli głównej. Nie oglądałem od początku (niestety). Kończy się tak, że mieszkańcy pewnej miejscowości (inspirowani przez kobietę którą skrzywdził), wykańczają graną przez niego postać na końcu sztuki. Może wiesz jaki nosi tytuł?

Wizyta starszej pani Friedricha Dürrenmatta. Spektakl świetny, który nie zniszczył moich wyobrażeń po przeczytaniu wersji książkowej (właściwie to była kiedyś lektura szkolna //mysli )

AEsIksie :arrow: do zarzucenia "scenie faktu" mam właśnie to, że jest to fabularyzowany dokument, a więc zapewne bardzo cenny sposób na dotarcie z prawdą historyczną do rzesz społeczeństwa, ale niekoniecznie w zamian za Sztukę przez duże S. Nie neguję ich sporej wartości edukacyjnej, ba, do pewnego stopnia też artystycznej, ale osobiście uważam, że pojawiają się w nieodpowiednim czasie. Można im znaleźć inny czas emisji, nie poniedziałkowy wieczór.
Czy mógłbyś podać parę przykładów teatrów tzw. sceny faktu sprzed lat 90.? Bo to by było interesujące, tak porównać je między sobą, choćby tematyką :)
Co do wydawanych płyt, to nie twierdzę, że wydaje się tylko i wyłącznie "scenę faktu", tylko że wciąż brakuje nagrań z archiwalnymi spektaklami, których już nawet TVP nie emituje (albo emituje w kanałach niedostępnych dla zwykłego użytkownika, bez wzmocnienia kablówki). Na takie edycje z utęsknieniem czekam, dlatego cieszy mnie to, że pojawiają się powoli właśnie takie serie, o których mówiłeś. Szkoda, że tak powoli to idzie... Całe szczęście zostają mi jeszcze stare kasety video :mrgreen:
Tigana - 2009-01-02, 11:16
:
Wulf napisał/a:
Nie wiem jak Reg, ale wg mnie... cóż, one były mocno na polityczne zamówienie robione. A przerabianie Teatru na miejsce agitacji jest po prostu nie smaczne. Jeszcze rozumiem jak podstawą danej sztuki jest dzieło literackie naprawdę znane, ale zaangażowane... ale w wypadku sceny faktu tak nie jest.

Widziałem kilka spektakli i mam bardzo mieszane uczucia. Chociażby "Mord założycielski" gdzie z założycieli PPR zrobili prawdziwa rozinę mafijną. Tylko wyrazistego Ojca Chrzestnego zabrakło. Ok - prawo twórców. Ale robinie z Gomułki kompletnego idioty to już lekka przesada. Gdyby był taki głupi to by nie został I sekretarzem PZPR. I żeby nie było, ze mam skrzywienie - po spektaklu o śmierci "Anody" zaprotestowała jego rodzina zarzucając twórców zniekształcenie prawdziwego wizerunku bohatera. A ich chyba o poglądy lewicowego nie można oskarżyć.
Wulf napisał/a:
I chociaż obsady faktycznie niezłe (Norymberga zasługuje na pochwałę)... to smrodek dydaktyczny część przyjemności może zabrać.

"Norymberga" to przy części spektakli ze "Sceny Faktu" arcydzieło - a i Gajos wyborny.
Regissa napisał/a:
Czy mógłbyś podać parę przykładów teatrów tzw. sceny faktu sprzed lat 90.? Bo to by było interesujące, tak porównać je między sobą, choćby tematyką :)

Słabo kojarzę z dzieciństwa, ale nie wiem czy nie było jakiś takich spektakli o Jałcie czy o procesie w Norymberdze.
Regissa - 2009-01-02, 13:56
:
Wulf napisał/a:
A przerabianie Teatru na miejsce agitacji jest po prostu nie smaczne.

I chyba właśnie o to mi chodzi, choć sobie tego dotąd nie werbalizowałam :mrgreen: Dzięki, Wilczku!

W grudniu telewizja wyemitowała spektakl już nienowy, opowiadający o spotkaniu po latach "kumpli" z jednej celi, internowanych podczas stanu wojennego (Powtórka Feliksa Falka). Niby o polityce, niby o rozliczeniach "pookołostołowych", ze sporą dawką wiedzy historycznej, a jednak zupełnie inny. Dlaczego? Bo to nie był dokument z tezą. To była sztuka teatralna. I takie właśnie teatry lubię, cóż poradzić :mrgreen:
Toudisław - 2009-01-02, 16:50
:
Wulf napisał/a:
przerabianie Teatru na miejsce agitacji jest po prostu nie smaczne.

Taka rola teatru jest normalna i właściwie występowała od zawsze. Jezli ktoś się oburza to albo zerowa świadomość historii albo klapki na oczach. Teatr jest miejsce agitacji polityczniej czy świato poglądowuej jak kazde inne. Może nam to oczywiście nie odpowiadać ale nie ma się za bardzo czemu dziwić.
Wulf napisał/a:
Nie wiem jak Reg, ale wg mnie... cóż, one były mocno na polityczne zamówienie robione.

A to już mi lekko przeszkadzało. Czuć było że to taka zima kalkulacja i że fakt poityczniej lub osobistej targedii był komuś po prostu na rękę. Przeszkadza mi to przy filmach przeszkadza i w teatrze. ( choć też nie jest zjawiskiem rzadkim ) Dla mnie Scena Faktu nie wile ma z Tetrem wspólnego. To po prostu fabularyzowane dokumenty pisane na polityczne zamówienie nie było kasy na Film zrobioo takie nie wiadomo co. Ani to sztuka ani to film.
Tigana napisał/a:
Ale robinie z Gomułki kompletnego idioty to już lekka przesada

"polska stała na Skraju przepaści. Dzięki władzy ludowej zrobiła ogromny krok na przód" Sory ale można go traktować jako idiotę. Cwanego zwziętegi ale idiotę. Takie były po prostu czasu. Mierny Bierny ale Wierny. Gomułka nie skończył szkoły podstawowej i może przez to nienawidził inteligencji.
Cytat:
Wizyta starszej pani Friedricha Dürrenmatta. Spektakl świetny, który nie zniszczył moich wyobrażeń po przeczytaniu wersji książkowej (właściwie to była kiedyś lektura szkolna //mysli )

Gra aktursta naprawdę genialna. To dla mnie kwintesencja Teatru telewizji
Romulus - 2009-01-02, 17:08
:
Z rotmistrza Pileckiego również zrobili jakiegoś idiotę. Takiego "łatwego", strawnego bohatera. Choć uważam, że był uosobieniem cnót oficerskich to sztuka mu poświęcona była... drewniana. Ze sceny faktu cenię tylko NORYMBERGĘ i INKĘ 1946. Ale może to ze względu na W. Tomczyka. Choć światopogląd ma ściśle "zorientowany" to jednak nie przesłania mu on całego świata. Może dlatego NORYMBERGA była jednym z najlepszych "teatrów", jakie widziałem. A na pewno najlepsza w cyklu Scena Faktu.
Tigana - 2009-01-02, 17:09
:
Toudisław napisał/a:
"polska stała na Skraju przepaści. Dzięki władzy ludowej zrobiła ogromny krok na przód" Sory ale można go traktować jako idiotę. Cwanego zwziętegi ale idiotę. Takie były po prostu czasu. Mierny Bierny ale Wierny. Gomułka nie skończył szkoły podstawowej i może przez to nienawidził inteligencji.

A może byś najpierw obejrzał sztukę a potem się wypowiadał? Bo to co piszesz to nie ma za dużo wspólnego z "Mordem założycielskim" Pisząc, ze zrobiono tam z Gomułki idiotę miałem na myśli przedstawienie jego postaci jako osobnika dającego się bardzo łatwo manipulować i pozwalającego na narzucenie sobie czyjejś woli.
Toudisław - 2009-01-02, 17:17
:
Romulus napisał/a:
i INKĘ 1946

No dla mnie ta sztuka byłą drętwa. Ta dziewczyna wyszła to jakoś zbyt posągowo. Tak jak by nie byłą tak naprawdę dzieckiem. Mnie to osobiście przeszkadzało. Tak jak że właściwie pochwalono jej decyzję o nie podpisani prośby o ułaskawienie. A dla mnie to włąsnie była decyzja dziecka. Czy nie można było tego zostawić nie oceniać i tyle. Jej decyzja miał do niej parwo ale nie podoba mi się że pokazuje się że tak a nie inaczej należało postąpić. Jestem zaciekłym antykomunistą ale nie lubie też takiej propagandy. Co dziwne największym kunsztem aktorskim popisywali się "ubecy". Pewnie dlatego, że chcieli jakoś się wykazać przy niewdzięcznych rolach a tym "dobrym" było to obojętne

Tigana napisał/a:
Mordem założycielskim" Pisząc, ze zrobiono tam z Gomułki idiotę miałem na myśli przedstawienie jego postaci jako osobnika dającego się bardzo łatwo manipulować i pozwalającego na narzucenie sobie czyjejś woli.

No to mogłeś powiedzić to od razu bo z tym się zgodzę że nie był człowiekiem skrym podlegać naciskom. Ale widać, źle cię zrozumiałem. Mord oglądałem ale przyznaje pamiętam piąte przez dziesiąte
Tigana - 2009-01-02, 17:18
:
Romulus napisał/a:
Może dlatego NORYMBERGA była jednym z najlepszych "teatrów", jakie widziałem. A na pewno najlepsza w cyklu Scena Faktu.

Z tym, ze "NORYMBERGA" nie jest sztuką paradokumentalną jak inne tutaj wspomniane utwory.

Tutaj jest mocno krytykujący artykuł z GW o całej serii. Przy okazji przypomniało mi się znakomite przedstawienie "Rozmowy z katem" - naprawdę warte obejrzenia. Chociażby po to żeby zobaczyć Fronczewskiego jako Stroopa.

Artykuł o historii "Sztuki Faktu" w TVP
Toudisław - 2009-01-02, 17:26
:
Tigana napisał/a:
Tutaj jest mocno krytykujący artykuł z GW o całej serii.

Widać, że zrobiono "niedźwiedzia przysługę" pewnym postacią. Czy w poelsce nie można zrobić czegoś normalnie ? Albo przesada w jedną albo w druga stronę :/ Chyba niektórym zostało z PRL

A artykuł przypomniał mi o "graczu" Zirytowąło mnie że ze zdrajcy i egoisty próbuje się robić bohatera. A pobudek patriotycznych nie miał ani troszkę.

Cała scena Fakty jest bardzij narzedeim politycznym niż "kulturalnym" i fajnie jest, że jest szkoda tylko że wypiera Teatr telewizji ten klasyczny
Romulus - 2009-01-02, 17:30
:
Ale tekst z Wyborczej też jest mocno zaczadzony ideologicznie - nienawiścią do PiS (mogliby zdać sobie w końcu sprawę, że ta partia już nie rządzi). Nie chcę tu zjeżdżać na manowce - ale zarzucanie Podwójnemu Zeru, że chciał wpływać na obsadę sądów to idiotyzm czystej wody - bo to właśnie Zbigniew Ziobro wymiótł z sądów ławników z partyjnego nadania. Może, jeśli się nadarzy okazja rozwinę to w innym temacie.

W pozostałej części można się zgodzić. Szczególnie jeśli chodzi o łatwy podział na czarne i białe. Jak pisałem wyżej - z nietuzinkowej i naprawdę heroicznej na olbrzymią skalę postaci rotmistrza Pileckiego zrobili taniego herosa dla gawiedzi. Może taki był cel twórców - jarmarczny bohater, ale nie lubię rzeczy robionych "na kolanach". Nawet jeśli w słusznej sprawie.
BitterSweet - 2009-01-02, 17:43
:
A mnie akurat "Inka 1946" podobała się przeogromnie. Byłam na seansie w kinie "Kosmos" z okazji Festiwalu Sztuki Reżyserskiej "Interpretacje", później wysłuchałam wywiadu z twórcami oraz komentarza Kutza.
Płakałam. Postawa Inki mnie urzekła. Taka moja romantyczno-tragiczna dusza. ;)
Gra aktorska dobra. Dla mnie postacie nie muszą żonglować słowami, ani miotać się w każdym kierunku. Wystarczy ich wzrok (;p) i ich czyny.
I bardzo spodobało mi się, że zastosowano formę retrospekcji.

Co do samego Teatru TVP to kiedyś zdarzało mi się częściej, obecnie wcale, bo rzadko włączam pudło. Aczkolwiek nie mogę zaprzeczyć wielkiej wartości obecności T.TVP- w końcu teatr to esencja sztuki imho.
ASX76 - 2009-01-02, 18:49
:
Nadmierne krytykowanie "Sceny Faktu" trąci mi wylewaniem "dziecka z kąpielą". Zgadzam się, że część spektakli można odbierać różnie, prosiłbym jednak o stawianie zarzutów konkretnym pozycjom, a nie jakoś tak w ogólnym ujęciu, "wrzucając wszystko do jednego wora", czyli za zasadzie "Scena Faktu" jest "be".


Tiguś -> "Rozmowy z katem" interesują mnie, jako żywo. Wkrótce obejrzę. :-)
"Norymberga" ukazała się w serii Scena Faktu... Nie jest sztuką paradokumentalną w ścisłym znaczeniu tego słowa, jednak prawdziwie ukazuje mechanizmy działania ówczesnej władzy, łamania ludzi...

Reg -> Przykładów teatru sprzed lat 90 nie podam, ponieważ nie miałem okazji ich obejrzeć. W tamtym okresie byłem za młody, żeby interesować się spektaklami.

Wielkie dzięki za podanie tytułu. :-) Ech, gdyby tak "Wizyta starszej pani" wyszła na płytkach...

Co do nagrań archiwalnych - może są jakieś problemy natury technicznej z ich przygotowaniem do edycji DVD? Pewnie, że byłoby fajnie, gdyby wydawali więcej i w szybszym tempie.

Toudik -> Scenę Faktu ogląda bardzo dużo widzów i to właśnie sprawia, że twórcy chętnie sięgają po sfabularyzowane historie. Skoro jest zapotrzebowanie, wychodzi mu się naprzeciw.

Część z Was zarzuca Scenie Faktu agitację... Proszę zatem o konkrety. Kto, dlaczego, za kim i co z tego ma?
Czy "Stygmatyczka" jest w takim razie agitacją na rzecz religii chrześcijańskiej/katolickiej?

Historia jest na tyle "polemiczną" dziedziną, że zazwyczaj pojawiają się zarzuty o przegięcia w jedną bądź drugą stronę w zależności od danego punktu widzenia.
Spektakle Sceny Faktu powstają we współpracy z historykami z IPN.

Toudik -> Zarzucasz "Ince 1946" propagandę i drętwotę. Nie zgadzam się z twoją opinią.
Jak dla mnie - śmieszne zarzuty. Znacznie bliższy jestem zdania wyrażonego przez BitterSweet. Też roniłem łezki na końcu. Dała o sobie znać romantyczno-tragiczna dusza. ;)
Tigana - 2009-01-02, 19:08
:
Odnoszę wrażenie, ze poprzednie posty przeczytałeś bardzo pobieżnie,lub w ogóle ponieważ część twoich pytań znlazła już odpowiedź wcześniej

ASX76 napisał/a:
Nadmierne krytykowanie "Sceny Faktu" trąci mi wylewaniem "dziecka z kąpielą". Zgadzam się, że część spektakli można odbierać różnie, prosiłbym jednak o stawianie zarzutów konkretnym pozycjom, a nie jakoś tak w ogólnym ujęciu, "wrzucając wszystko do jednego wora", czyli za zasadzie "Scena Faktu" jest "be".

Romulus - o Pilecki, Toudi o "Ince", ja o Anodzie i "Mordzie"

ASX76 napisał/a:
Tiguś -> "Rozmowy z katem" interesują mnie, jako żywo. Wkrótce obejrzę. :-)

Bo warto - Fronczewski, Orzechowski i Zieliński grają naprawdę dobrze.
ASX76 napisał/a:
"Norymberga" ukazała się w serii Scena Faktu... Nie jest sztuką paradokumentalną w ścisłym znaczeniu tego słowa, jednak prawdziwie ukazuje mechanizmy działania ówczesnej władzy, łamania ludzi...

I dlatego bije na głowę pozostałe sztuki - jest czymś ponad czasowym. Ważnym głosem w dyskusji, a nie wyblakłą laurką.
ASX76 napisał/a:
Reg -> Przykładów teatru sprzed lat 90 nie podam, ponieważ nie miałem okazji ich obejrzeć. W tamtym okresie byłem za młody, żeby interesować się spektaklami.

Spójrz do mojego wcześniejszego posta - dałem linka.
ASX76 napisał/a:
Co do nagrań archiwalnych - może są jakieś problemy natury technicznej z ich przygotowaniem do edycji DVD? Pewnie, że byłoby fajnie, gdyby wydawali więcej i w szybszym tempie.

Bo w TV jest bur...el. Na tych samych taśmach były ponagrywane dziesiątki rzeczy - w ten sposób przepadł genialny dubing do sztuki "Ja Klaudiusz" czy "Elżbieta Wielka". Nie można też odszukać "Stawki większej niż życie" w wersji teatralnej. Bałagan, chaos, koszmar.
ASX76 napisał/a:
Część z Was zarzuca Scenie Faktu agitację... Proszę zatem o konkrety. Kto, dlaczego, za kim i co z tego ma?

Może nawet nie agitka, co robienie sztuk tendencyjnych rodem z PRLu z tym, że o 180°
zmienił się punkt widzenia. Ludzie, o których opowiadają te sztuki zasłużyli na coś więcej niż bladą laurkę.
ASX76 napisał/a:
Spektakle Sceny Faktu powstają we współpracy z historykami z IPN.

I to wiele wyjaśnia :P
ASX76 napisał/a:
Toudik -> Zarzucasz "Ince 1946" propagandę i drętwotę. Nie zgadzam się z twoją opinią.Jak dla mnie - śmieszne zarzuty. Znacznie bliższy jestem zdania wyrażonego przez BitterSweet.

A jestem bliżej zdania Toudiego - jakoś mnie ta sztuka nie wzruszyła. Bardziej mi było żal King Konga - serio.
ASX76 - 2009-01-02, 19:47
:
Tiguś -> Ależ ja się całkowicie z Tobą zgadzam, że ludzie o których mowa zasłużyli na więcej niż "bladą laurkę", jednak "lepszy rydz niż nic". Moim zdaniem historia o Ince została przedstawiona w sposób na tyle interesujący i wzruszający, że nie mam sumienia się jej czepiać. Nic na siłę.

Określając sytuację w TVP mianem "burdelu", obrażasz dom publiczny. Tam zazwyczaj nie ma: chaosu, bałaganu i koszmaru (jeśli jest porządny, ma się rozumieć).

Do podanego przez Ciebie linka (ze wcześniejszymi sztukami) zajrzałem. Jako że Reg mnie zapytała, czułem się w obowiązku dać odpowiedź, nawet niesatysfakcjonującą.

"Kruk krukowi oka nie wykole", ale historyk historykowi... to już insza sprawa. Gdy spotka się 2 historyków, są duże szanse, że każdy z nich będzie miał diametralnie różne zdanie na dany temat. A jak dojdzie trzeci, to "usadowi się" pośrodku (żeby się nie zgodzić z żadnym). ;) :-P

Zgadzam się, że "Norymberga" jest, jak na razie, najlepszą pozycją w serii Scena Faktu. :-)

Mnie do obejrzenia 'Rozmowy z katem" zachęcać nie trzeba, tym bardziej, że występuje tam Fronczewski... :-)

Pileckiego, Anody i Mordu jeszcze nie oglądałem. Teraz największą ochotę mam na "Aferę mięsną". :-P

Reg -> Jestem diabelnie/anielsko ciekaw, jaka jest/będzie (?) Twoja ocena "Stygmatyczki" z K. Preis w roli tytułowej.
Wulf - 2009-01-02, 21:06
:
Cytat:
Z rotmistrza Pileckiego również zrobili jakiegoś idiotę. Takiego "łatwego", strawnego bohatera. Choć uważam, że był uosobieniem cnót oficerskich to sztuka mu poświęcona była... drewniana.
Dla mnie z Pileckiego zrobionego nieczułego dla żony fanatyka religijnego (a nie patriotę), który w innych czasach byłby zamachowcem samobójcą dla Hamasu.
Cytat:
Taka rola teatru jest normalna i właściwie występowała od zawsze. Jezli ktoś się oburza to albo zerowa świadomość historii albo klapki na oczach. Teatr jest miejsce agitacji polityczniej czy świato poglądowuej jak kazde inne. Może nam to oczywiście nie odpowiadać ale nie ma się za bardzo czemu dziwić.
Toudi widzisz ja nie patrzę na teatr telewizji przez pryzmat historii teatru. Bo to jest teatr telewizji - coś wyjątkowego, co operuje zupełnie inną formą niż typowy teatr. Na dodatek mnie to nie dziwi, bardziej smuci natężenie jakie było za rządów PISu. Po prostu miałem "przesyt" agitki w teatrze telewizji.
Cytat:
Przy okazji przypomniało mi się znakomite przedstawienie "Rozmowy z katem" - naprawdę warte obejrzenia. Chociażby po to żeby zobaczyć Fronczewskiego jako Stroopa.
Widzisz, tyle, że Rozmowy z katem nie są taką znowu typowo "sceną faktu". To jest po prostu ekranizacja starej dobrej prozy. Nie jakiegoś dokumentu opracowanego przez pseudohistoryków IPNu, którzy uśmiercają ludzi bez powodu, czy zupełnie nieznanego szerzej tekstu beletrystycznego. To jest de facto chyba ekranizacja książki, która była nawet lekturą szkolną :)

Wg mnie akurat Fronczewski do roli Stroopa nie pasował (nie przepadam za nim)... ale spisał się świetnie. Z resztą podobnie jego adiutant (nie kojarzę autora z nazwiska niestety).
ASX76 napisał/a:
jednak prawdziwie ukazuje mechanizmy działania ówczesnej władzy, łamania ludzi...
wiesz z doświadczenia? Skąd wiesz, że "prawdziwie"? Poza tym - czy sam Gajos, w roli takiego a nie innego człowieka czasem nie jest przez władzę (którą sam tworzy) złamany? Jak dla mnie Norymberga akurat była o tyle nietuzinkowa, że nie osądzała ludzi. Nawet szuja, jaką w teorii był Gajos, miała w sobie wiele ciekawych aspektów, nawet pozytywnych.
Tigana - 2009-01-02, 21:17
:
Wulf napisał/a:
Widzisz, tyle, że Rozmowy z katem nie są taką znowu typowo "sceną faktu". To jest po prostu ekranizacja starej dobrej prozy.

Ależ ja się zgadzam - po prostu "Rozmowy z katem" , taj jak "Norymberga",zostały włączone do tego cyklu - chociaż istniały już wcześniej jako odrębne utwory.
Z tym, ze do wersji tv dołożono sceny brutalnego przesłuchania Moczarskiego, które we wcześniejszych wydaniach książki były wycinane przez cenzurę. O ile tam w ogóle były,
Wulf napisał/a:
Z resztą podobnie jego adiutant (nie kojarzę autora z nazwiska niestety)..

Sławomir Orzechowski - etatowy telewizyjny ksiądz, gangster, polityk i dyrektor w jednej osobie.
ASX76 - 2009-01-02, 23:08
:
Wulf napisał/a:
wiesz z doświadczenia? Skąd wiesz, że "prawdziwie"? Poza tym - czy sam Gajos, w roli takiego a nie innego człowieka czasem nie jest przez władzę (którą sam tworzy) złamany? Jak dla mnie Norymberga akurat była o tyle nietuzinkowa, że nie osądzała ludzi. Nawet szuja, jaką w teorii był Gajos, miała w sobie wiele ciekawych aspektów, nawet pozytywnych.[/quote]



Stąd wiem, że czytałem książki historyczne, opracowania, opinie osób zajmujących się PRL-em. To akurat nie jest żadna tajemnica/prawda objawiona.

Ostatnie zdanie w twojej wypowiedzi dziwnie brzmi. Szuja w teorii... :-P Które to aspekty Pułkownika uważasz za pozytywne?
Skoro niektórzy zarzucają innym pozycjom agitkę, takoż i ja uczynię: kto to widział lub słyszał, żeby kiedykolwiek czy gdziekolwiek (w rzeczywistości), osobnik piastujący wysoką pozycję w służbach PRL-u, ubiegał się w niepodległej Polsce o Norymbergę dla siebie? :-P

Norymberga nie osądzała??? To chyba oglądaliśmy inny spektakl. ;)
Taclem - 2009-01-03, 11:01
:
To może ja kilka słów o "Scenie Faktu" dorzucę. Teatr jako narzędzie agitacji i wypowiedzi politycznej rzeczywiście istniał od zawsze. Ale czym innym były "Dziady" w inscenizacji Dejmka, a czym innym "Norymberga". Przykro mi to powiedzieć, bo lubię TT, ale na "Scenie Faktu" dominują "sztuczki", nie "sztuki". I nie chodzi mi nawet o same dramaty, a raczej o formę ich realizacji. To że przypominają zwykle film telewizyjny, to już inna historia.
Jakiś czas temu byłem na "Demokracji", ze świetną rolą Baki jako Willy'ego Brandta. Realizacja była ciekawa, choć w kameralnych warunkach. Jak dla mnie tak mogłaby wyglądać "Scena Faktu".
Regissa - 2009-01-03, 13:11
:
ASX76 napisał/a:
Reg -> Jestem diabelnie/anielsko ciekaw, jaka jest/będzie (?) Twoja ocena "Stygmatyczki" z K. Preis w roli tytułowej.

No to muszę Cię rozczarować, ponieważ się nie dowiesz. Z premedytacją nie obejrzałam tego spektaklu i nie zamierzam go oglądać. Pomimo tego, że bardzo lubię Kingę Preis, fabuła tego "teatru" mi nie odpowiada. Kropka. :)

Tigana napisał/a:
ASX76 napisał/a:

Spektakle Sceny Faktu powstają we współpracy z historykami z IPN.


I to wiele wyjaśnia :P

Właśnie ;) Nawet jeśli w IPNie pracuje cały zastęp naprawdę dobrych historyków (paru nawiedzonych jednakże również), to mają i tak mało do gadania, bo pod szyldem tej politycznej instytucji mogą wychodzić tylko odpowiednio przygotowane materiały. IPN nie jest placówką naukową, tylko polityczną. Stąd niechęć większości historyków do podpierania się jej "autorytetem".

Dzięki, Braciszku, za linki do "dziejów teatru faktu". Wychodzi na to, że kiedyś jednak było zarezerwowane specjalne pasmo dla tego rodzaju produkcji (choć opisywane w artykule spektakle daleko odbiegają od dzisiejszych wytworów). Problem chyba tkwi w tym, że o ile wcześniej prawdziwa historia była punktem wyjścia dla dramaturga, który ubierał fakty w ciekawą opowieść, tak teraz zostają nam podane same fakty, lekko tylko obrobione i przystosowane do wystawienia na scenie przez mało wprawnych pisarczyków. I otrzymujemy sztywnych bohaterów, drętwe dialogi, którym nawet doborowa obsada nie pomoże... Stąd siła Rozmów z katem, które wcześniej świetnie obroniły się jako książka i zostały dobrze przystosowane do praw teatru.

Historia świetnie się nadaje jako kanwa sztuki teatralnej. Tylko niech to będzie sztuka godna największego teatru w Polsce, a nie drama historyczna do wystawienia na szkolnej akademii...
Wulf - 2009-01-03, 15:26
:
ASX76 napisał/a:
Które to aspekty Pułkownika uważasz za pozytywne?
Świadomość wyrządzonego przez siebie zła, wiara w praworządność i sprawiedliwość wolnego państwa, chęć odkupienia tego zła, odrzucenie fanatyzmu :-)
ASX76 napisał/a:
kto to widział lub słyszał, żeby kiedykolwiek czy gdziekolwiek (w rzeczywistości), osobnik piastujący wysoką pozycję w służbach PRL-u, ubiegał się w niepodległej Polsce o Norymbergę dla siebie?
to, że się ubiegał, nie znaczy, że do procesu doszło ;) A jeśli nie doszło - nikt sie nawet pewnie o nim nie dowiedział. Może więc po prostu nie wiemy o próbach dokonania takiej Norymbergi?
ASX76 - 2009-01-04, 08:21
:
Regissa napisał/a:

No to muszę Cię rozczarować, ponieważ się nie dowiesz. Z premedytacją nie obejrzałam tego spektaklu i nie zamierzam go oglądać. Pomimo tego, że bardzo lubię Kingę Preis, fabuła tego "teatru" mi nie odpowiada. Kropka. :)



A to szkoda, gdyż jest chyba najmniej "przefaktowanym" spektaklem. Po cichu liczyłem, że właśnie dla Kingi zrobisz wyjątek, bo gra niczym natchniona (Duchem Świętym). ;)
Zgadzam się z Twoimi zarzutami odnośnie "Sceny Faktu", ale... Gdyby twórcy dodawali więcej "od siebie" to już nie byłaby "SF", tylko co najwyżej oparte na faktach. Owa seria ma na celu prezentowanie spektali o postaciach/wydarzeniach historycznych, więc siłą rzeczy możliwości jakiejkolwiek rozbudowy/podbudowy fabularnej pozwalającej twórcom na wykazanie się inwencją, jest bardzo ograniczona.

Pytanie związane z "politycznością" IPN: która opcja polityczna może cokolwiek ugrać na "Ince 1946"?


Wulf :arrow: Patrząc na tę kwestię przez przedstawiony przez Ciebie "dobrożyczeniowy" pryzmat, tak naprawdę możemy powiedzieć tylko: "wiem, że nic nie wiem...". Moim zdaniem za bardzo fantazjujesz, tudzież w cuda wierzysz. :-P
Pułkownik wyrządzonego przez siebie zła nie odkupi, ponieważ wyrządzonych krzywd nie da się cofnąć. Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane. Zamiar odkupienia wynika ze świadomości wyrządzonego zła, tak więc pozwolę sobie odjąć jeden z wymienionych pozytywnych aspektów. ;)
Wulf - 2009-01-04, 09:54
:
\
ASX76 napisał/a:
Wulf :arrow: Patrząc na tę kwestię przez przedstawiony przez Ciebie "dobrożyczeniowy" pryzmat, tak naprawdę możemy powiedzieć tylko: "wiem, że nic nie wiem...". Moim zdaniem za bardzo fantazjujesz, tudzież w cuda wierzysz. :-P

1) Ja jestem sceptykiem. Szczególnie jeśli chodzi o prawdy objawione z historii najnowszej Polski, gdzie w zasadzie ciężko, w polskiej nauce historii, o obiektywizm i podejście na zimno. U nas każdy historyk tego okresu coś chce udowodnić i dobiera tezy do z góry założonego celu.
2) Co do cudów - wierzę, i co z tego? Wadzi Ci to jakoś?

Krótko mówiąc - co to ma do rzeczy? Rozmowa jest o mnie, czy o Scenie Faktu i jej wadach? Bo chwilowo widzę, że z merytorycznej dyskusji schodzisz na osobiste wejścia ;)
ASX76 napisał/a:
Pułkownik wyrządzonego przez siebie zła nie odkupi, ponieważ wyrządzonych krzywd nie da się cofnąć
1) Może odkupi, może nie. Kwestia wiary jest co się da odkupić, a co nie :)
2) Jeśli już nie odkupi, to raczej dlatego, że nie żyje, a nie dlatego, że coś jest niemożliwe.
ASX76 napisał/a:
Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane.
Brawo! czuję się powalony tym argumentem :-) Jeszcze jakieś mondrości lódowe? :D
ASX76 napisał/a:
Zamiar odkupienia wynika ze świadomości wyrządzonego zła, tak więc pozwolę sobie odjąć jeden z wymienionych pozytywnych aspektów.
A niby czemu? Sorry, ale jak ktoś ma naprawić jakąkolwiek realną krzywdę dobrowolnie, jeśli nie jest jej świadom? :D Wg mnie pozytywem jest to, że ktoś jest świadom tego co robi i konsekwencji tych działań...
Romulus - 2009-01-04, 10:02
:
Wulf napisał/a:
ASX76 napisał/a:
Pułkownik wyrządzonego przez siebie zła nie odkupi, ponieważ wyrządzonych krzywd nie da się cofnąć
1) Może odkupi, może nie. Kwestia wiary jest co się da odkupić, a co nie :)
2) Jeśli już nie odkupi, to raczej dlatego, że nie żyje, a nie dlatego, że coś jest niemożliwe.
ASX76 napisał/a:
Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane.
Brawo! czuję się powalony tym argumentem :-) Jeszcze jakieś mondrości lódowe? :D
ASX76 napisał/a:
Zamiar odkupienia wynika ze świadomości wyrządzonego zła, tak więc pozwolę sobie odjąć jeden z wymienionych pozytywnych aspektów.
A niby czemu? Sorry, ale jak ktoś ma naprawić jakąkolwiek realną krzywdę dobrowolnie, jeśli nie jest jej świadom? :D Wg mnie pozytywem jest to, że ktoś jest świadom tego co robi i konsekwencji tych działań...


A nie zapominajmy o tym, że pułkownik z Norymbergi zła, które uczynił nie odkupi - bo umarł na skutek "wypadku". Wiadomo o jaki "wypadek" chodzi. Niby teoria spiskowa - ale nabiera innej mocy, kiedy obejrzy się dokument nadany swego czasu na TVN pt. TRZECH KUMPLI o śmierci Pyjasa, Wildsteinie i tej szmacie Maleszce. Jakoś te wszystkie teorie o układach starych towarzyszy już nie śmieszą, a budzą grozę. W tym świetle NORYMBERGA wcale nie jest ideologiczną rozprawą z komunistami.
ASX76 - 2009-01-04, 16:16
:
Wulf -> Ok, na razie koniec z "osobistymi wejściami", bo zaraz dojdzie do karczemnej awantury albo i gorzej. ;)

Wracając do tematu...

Ostatnio obejrzałem:
"Afera mięsna" - właściwie jest to bardziej dramat dokumentalny, niż teatr. Mimo to, uważam, że warto było. Dowiedziałem się tyle ile trzeba bez konieczności sięgania po nudne opracowania.
"Sędzia (Roman) Kryże - będą krzyże"
Jego synalek, Andrzej, jeszcze za czasów PRL-u, "wsławił się" skazaniem na areszt: Ziembińskiego, Komorowskiego i Czumy za publiczne stwierdzenie, że PRL nie jest państwem niepodległym i zorganizowanie w 1979 obchodów Święta Niepodległości, a także
na karę więzienia współzałożyciela Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, działacza opozycji za czasów PRL, A. Wojciechowskiego, za rzekome pobicie 3 esbeków.
Powyższe jakoś nie przeszkodziło mu w byciu wiceministrem sprawiedliwości za (nie)rządów PiS-u.

"19 południk" - komedia political fiction z dobrą obsadą. Niezły początek, ale później robi się coraz nudniej. Juliusz Machulski tym razem mnie zawiódł. Znalezienie się tej sztuki w serii "Kocham teatr" uważam za nieporozumienie. To już niczego lepszego nie było?

"Emigranci" (wydani w cyklu "Złota Setka Teatru TV") - wreszcie... coś konkretnego, teatr z prawdziwego zdarzenia, a nie jakieś tam "fiu-bździu"!! M. Kondrat grający inteligenta i Zb. Zamachowski ("robol") - kapitalni!! Jest to inscenizacja utworu S. Mrożka w reżyserii K. Kutza z 25 września 1995 roku. Bardzo warto sięgnąć. :-)
Romulus - 2009-01-04, 18:15
:
ASX76 napisał/a:
Sędzia (Roman) Kryże - będą krzyże


Idzie Kryże - będą krzyże :badgrin:

ASX76 napisał/a:
"19 południk" - komedia political fiction z dobrą obsadą. Niezły początek, ale później robi się coraz nudniej. Juliusz Machulski tym razem mnie zawiódł. Znalezienie się tej sztuki w serii "Kocham teatr" uważam za nieporozumienie. To już niczego lepszego nie było?


Dla mnie to przykład tego, że teatr komentujący doraźne wydarzenia polityczne to kabaret. To przedstawienie może było aktualne, gdy Lepper rósł w siłę. Ale dziś - należałoby pokryć kurzem niepamięci. Zwłaszcza że poza napastowaniem Joanny Brodzik nie było tam chyba niczego ciekawszego.
ASX76 - 2009-01-19, 08:45
:
Dzisiaj, tj. 19.01.2009 na TVP1 o godz. 20.20 będzie można obejrzeć spektakl pt. "Przesilenie" z M. Cielecką i J. Fryczem w rolach głównych. Zapowiada się ciekawie. :-)
Regissa - 2009-03-06, 10:28
:
Oj, jakoś ostatnio zaniedbałam ten wątek forum ;)

A ostatnio było bardzo ciekawie, zwłaszcza w ubiegły poniedziałek, kiedy zobaczyć można było Pigmalion Bernarda Shawa w reż. Macieja Wojtyszko (z 1998 r.!), w rewelacyjnej obsadzie, m.in. Edyta Jungowska jako Eliza i Jan Englert jako profesor Higgins. Świetny teatr w starym stylu. Kto nie widział, niech żałuje :-PP

A w najbliższy poniedziałek, 9 marca, TVP proponuje nam premierowe Głosy wewnętrzne, autorski spektakl Krzysztofa Zanussiego, który wyreżyserował własny scenariusz napisany specjalnie dla Teatru TV. Przedstawienie składa się z dwóch fabularnie odrębnych części zatytułowanych „Senne marzenie” i „Późne powołanie”. Teatr o odwiecznym konflikcie ojciec-córka, tutaj podlanym jeszcze dylematami wiary.
Osobiście za Zanussim nie przepadam, ale chętnie zobaczę. A kto wie, może się pozytywnie rozczaruję? :mrgreen:
Sikor - 2009-03-22, 19:41
:
Regissa napisał/a:

Właśnie ;) Nawet jeśli w IPNie pracuje cały zastęp naprawdę dobrych historyków (paru nawiedzonych jednakże również), to mają i tak mało do gadania, bo pod szyldem tej politycznej instytucji mogą wychodzić tylko odpowiednio przygotowane materiały. IPN nie jest placówką naukową, tylko polityczną. Stąd niechęć większości historyków do podpierania się jej "autorytetem".


To jest nieprawda. IPN zajmuje się w największym stopniu wydawaniem publikacji statystycznych, biogramów opartych o akta i wielu innych zbliżonych publikacji. Jestem przekonany, że nie miałaś w ręku choćby jednego numeru Biuletynu IPN, wydawanego od roku 2001. Dziś można numery archiwalne z lat 2001-08 pobrać ze strony IPN w formie elektronicznej. Jest to wspaniała lektura nie tylko o czasach PRL, ale również o II WŚ, wojnie polsko-bolszewickiej, XX-leciu międzywojennym, itd. Ciekawe jest to, że kiedy IPN pisze o okupacji nazistowskiej to nie słychać głosów krytycznych, natomiast gdy publikuje o okupacji komunistycznej to natychmiast słychać wściekłe ataki na tą instytucję. Może dlatego, że ludzie służący tej okupacji są beneficjentami III RP i robią z siebie ofiary "nagonki antykomunistycznej". Zbrodnie reżimu komunistycznego - a raczej zbrodnie konkretnych ludzi, którzy je popełniali - próbuje się wykreślić z historii Polski.

Co do "Sceny Faktu". Na pewno nie są to dzieła sztuki, ale przynajmniej część z nich ogląda się bardzo dobrze. Przez lata nie nakręcono niczego o "komunistycznych bandytach", więc chwała tym, którzy teraz starają się nadrabiać te zaległości.

Co do "Mordu założycielskiego" to będę bronił tej sztuki. Głównym zamiarem było ukazanie początków powstawiania PPR, zarys postaci i idei im przyświecających. "Bohaterowie" byli wiernymi swojej radzieckiej ojczyźnie komunistami, chcącymi włączenia Polski do Związku Radzieckiego (może poza Gomułką). Walczyli o władze, a nie o niepodległość Polski. Jeśli w ogóle można powiedzieć, że zbrojne ramię PPR-u czyli AL/GL walczyło kiedykolwiek. Bo w sporej części zajmowało się napadaniem i grabieniem wsi. Myślę, że ukazanie tych postaci i ich idei udało się autorom. Oczywiście, że wymagający widz oczekuje czegoś więcej, ale jestem przekonany, że 9/10 młodych Polaków nie wie w ogóle kto to był Nowotko, a czym był PPR. Od czegoś trzeba zacząć.

Dziękuje.
Regissa - 2009-03-25, 22:36
:
Sikor napisał/a:
To jest nieprawda. IPN zajmuje się w największym stopniu wydawaniem publikacji statystycznych, biogramów opartych o akta i wielu innych zbliżonych publikacji. Jestem przekonany, że nie miałaś w ręku choćby jednego numeru Biuletynu IPN, wydawanego od roku 2001.

Faktycznie, nie miałam, bo ani to nie jest mój okres zainteresowań, ani nie gustuję w czytaniu rocznika statystycznego do poduszki ;) Ale ten wątek nie dla takiej dyskusji został założony, więc wróćmy do meritum.

W poniedziałek mogliśmy zobaczyć kolejną produkcję Sceny Faktu, czyli O prawo głosu Janusza Petelskiego. Rzecz o Stanisławie Mikołajczyku i pierwszych powojennych latach w Polsce. Dodam, że bardzo dobry kawałek twórczości, bo mniej zorientowani i zainteresowani historycznie obywatele z ciekawością go obejrzeli. Jednak nadal twierdzę, że tego rodzaju produkcje nie powinny zastępować Teatru Telewizji. Fabularyzowany dokument, nawet takiej klasy artystycznej, jak ten poniedziałkowy, to jednak nie jest sztuka teatralna.

Zatem nauka o "komunistycznych bandytach" jak najbardziej wskazana, ale w innym czasie antenowym :->

Acha, jeszcze jedno: Zanussi Głosy wewnętrzne oczywiście schrzanił w charakterystyczny dla siebie sposób...
Regissa - 2009-10-05, 11:04
:
Po wakacyjnej przerwie największa scena teatralna w Polsce znów rozpoczęła sezon. Pomimo utyskiwań na kryzys i brak ściągalności abonamentu, tę pozycję w telewizyjnej ramówce udało się obronić. Jedyna złośliwa zmiana, to przesunięcie emisji na godz. 21.30, aby - jak tłumaczyli decydenci - "młodzi ludzie mogli najpierw obejrzeć seriale w programie drugim" ;)

Za nami już 4 spektakle:
- "Warszawa" w reż. Andrzeja Strzeleckiego, muzyczna opowieść o stolicy tuż przed wybuchem wojny,
- "Teorban" Marii Zmarz-Koczanowicz, literacka opowieść o 11 września,
- "Inka 1946" Natalii Korynckiej-Gruz, o której już tutaj sporo się pisało,
- "Ballada o zabójcach" Waldemara Krzystka, sympatyczna opowieść o marzeniach i zwyczajnym życiu płatnych morderców, których ofiara wciąż ratuje z kłopotów :)

A dziś obiecujący spektakl z 1995 roku, w reżyserii Marcina Ziębińskiego na podstawie sztuki Tankreda Dorsta "Fernando Krapp napisał do mnie ten list". Opowieść na pierwszy rzut oka o banalnym trójkącie małżeńskim, która ostatecznie okazuje się być thrillerem psychologicznym, wykańczającym bohaterów, a po części również widza :mrgreen: Widziałam tę sztukę w Teatrze Starym w Krakowie parę lat temu w doborowej obsadzie, mam nadzieję, że i tym razem się nie zawiodę.

W październiku czekają nas jeszcze inne przyjemności: za tydzień "Kolacja na cztery ręce", później "Pielgrzymi" (obydwa spektakle gorrrąco polecam :) ) i na koniec premiera: "Gry operacyjne" Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej, o naszej trudnej współczesności, pełnej szpiegów i agentów, nawet wśród najbliższych.

A kto lubi Witkacego oraz posiada dostęp do publicznej TVP Kultura, to dwa wtorkowe spektakle również warte są odnotowania :)

Pozdrawiam, wasza kulturynka Regissa :mrgreen:
Tomasz - 2009-10-05, 17:48
:
Regissa napisał/a:
A dziś obiecujący spektakl z 1995 roku, w reżyserii Marcina Ziębińskiego na podstawie sztuki Tankreda Dorsta "Fernando Krapp napisał do mnie ten list". Opowieść na pierwszy rzut oka o banalnym trójkącie małżeńskim, która ostatecznie okazuje się być thrillerem psychologicznym, wykańczającym bohaterów, a po części również widza :mrgreen: Widziałam tę sztukę w Teatrze Starym w Krakowie parę lat temu w doborowej obsadzie, mam nadzieję, że i tym razem się nie zawiodę.

O, spróbuje obejrzeć.

Regissa napisał/a:
"Pielgrzymi"

Czy to taka zarąbista komedia o pielgrzymce z tabunem dewotek i dwoma księżmi? Nie pamiętam obsady, raczej młodsi, serialowi i trochę staruszków. Jeśli to ta komedia o której myślę to można boki zrywać.
Carmilla - 2009-10-05, 23:41
:
Tomasz napisał/a:
Regissa napisał/a:
"Pielgrzymi"

Czy to taka zarąbista komedia o pielgrzymce z tabunem dewotek i dwoma księżmi? Nie pamiętam obsady, raczej młodsi, serialowi i trochę staruszków. Jeśli to ta komedia o której myślę to można boki zrywać.

jeśli to to, co myślę, to było z Jungowską, Halamą i Kosińskim? To nie była tak do końca komedia, to w sumie dość gorzkie było... ale fakt, pośmiać się na tym też było można. A przy okazji zobaczyć, że niektórzy aktorzy, co to się dość mierni w telenowelach wydawać mogą, naprawdę potrafią grać. Ze swojej strony gorąco polecam
Regissa - 2009-10-06, 09:11
:
Tomasz napisał/a:
Czy to taka zarąbista komedia o pielgrzymce z tabunem dewotek i dwoma księżmi?

Dokładnie ta :) Choć ja bym to raczej traktowała w kategoriach tragifarsy. Świetne studium naszych narodowych przywar i grzeszków ;) Obsada aktorska też dobrze dobrana do charakterów postaci. Może kogoś razić zakończenie, jako takie zbyt łopatologiczne, ale nie jest aż tak toporne jak Zanussi :-> Dla mnie to jeden z lepszych spektakli ostatnich lat, więc gorąco polecam :mrgreen:

Tomasz napisał/a:
O, spróbuje obejrzeć.

No i jak? Podobało się? Bo ja się nie zawiodłam. Nie tylko świetną grą aktorską (choć Wilczak tutaj jeszcze strasznie szkolnie grał ;) ), ale też scenografią i bardzo dobrze zrobioną muzyką. To jest to, co wiedźmy lubią bardzo :mrgreen:
Tomasz - 2009-10-06, 15:20
:
No właśnie mi jakoś nie podszedł ten spektakl. Aktorzy mnie męczyli swoją grą. A Wilczak to już był niemożliwie szkolny. Najlepiej wypadł łysol :)

Pielgrzymów nie mogę przegapić bo to świetna rzecz. Kiedyś ich nawet miałem nagranych na video i nie wiem czy ich gdzieś ściągniętych też nie mam. Fakt, że może bardziej tragifarsa. Śmieszne to i mądre, zakończenie też nie było zepsute o ile dobrze pamiętam.
Regissa - 2009-10-13, 10:06
:
Ponieważ Spell przegapił wczorajszą Kolację na cztery ręce (żałuj :-PP ), więc przypominam: w najbliższy poniedziałek, około 21.30 Pielgrzymi. Do zobaczenia. Koniecznie! XD
MrSpellu - 2009-10-13, 10:09
:
Regissa napisał/a:
Ponieważ Spell przegapił wczorajszą Kolację na cztery ręce (żałuj

Nie przegapiłem całkowicie, widziałem połowę :P Gajos był rewelacyjny :mrgreen:

A jaka jest obsada Pielgrzymów? //panda
Carmilla - 2009-10-13, 10:34
:
Halama Oklaski (jak normalnie gościa nie trawię, tak tutaj jest OK), Edyta Jungowska, Cezary Kosiński (do czasu obejrzenia tej sztuki nie podejrzewałam, że on dobrym aktorem jest). Więcej grzechów nie pamiętam, bo dawno widzialam, ale warte toto obejrzenia
Regissa - 2009-10-13, 14:23
:
Spell napisał/a:
A jaka jest obsada Pielgrzymów?

Oprócz wspomnianych przez Carmillę, występują: Szymon Kuśmider, Kinga Preis, Halina Wyrodek, Ewa Telega i paru innych, których pamiętam z twarzy, ale nazwisk niestety nie... :mrgreen:
Beata - 2009-10-19, 21:59
:
Obejrzałam "Pielgrzymów". Kapitalna obsada, a sama sztuka jeszcze lepsza. Jak w pigułce jest wszystko - głębokie uczucia, płytkość (a może powierzchowność) wiary, poczucie winy za najróżniejsze przewiny (a może tylko impulsywne działania) z przeszłości, zawiść, obłuda, małostkowość i chęć meblowania innym życia. Ale z drugiej strony - niespodziewana przemiana duchowa jednej z uczestniczek, wyznanie win... w sumie - dobra rzecz, wcale nie przerysowana, po prostu nasz portret. Jest z czego się pośmiać, ale i nad czym pomyśleć.
Dzięki za cynk. :)
MrSpellu - 2009-10-19, 22:46
:
Mam podobne wrażenia jak te prezentowane przez Beatę. Dodam tylko, że kilka razy udało mi się przy ogladaniu wybuchnąć śmiechem ale też w innych momentach żywić skrajnie negatywne uczucia do niektórych bohaterek ;) Szczerze podobało mi się. Co leci za tydzień? :mrgreen:
You Know My Name - 2009-10-20, 08:08
:
Spektakl świetny, gra aktorska bardzo sugestywna. No i w pigułce wszystko jak powiedziała Beata. Z jednej strony świętoszkowość obśmiana a z drugiej strony obscena uświęcona.
Świetnie przerysowane typy charakterystyczne wczesnych lat dziewięćdziesiątych: "byznesmen", żołnierze, dewotki i inni. Warto było.
Regissa - 2009-10-20, 11:59
:
Bardzo się cieszę, że się Państwu podobało :mrgreen: Dla mnie to jeden z najlepszych obrazków z cyklu "Polaków portret własny" ostatnich czasów. Choć to konstatacja nieco przygnębiająca w kontekście wyżej wspomnianej sztuki...

A za tydzień: Agnieszka Lipiec-Wróblewska Gry operacyjne, na podstawie książki Petera Rainy Bliski szpieg. Historia Petera Rainy, z pochodzenia Hindusa pracującego na warszawskim uniwersytecie, i jego żony, Barbary. Po przymusowym opuszczeniu Polski w 1966 r. osiadł w Berlinie, gdzie stał się centralną postacią środowisk opozycyjnych polskiej emigracji. Po śmierci Barbary Peter odkrywa, że jego żona przez całe ich wspólne życie donosiła na męża odpowiednim władzom...
Teatr oparty na faktach, ale mam nadzieję, że będzie zrobiony mniej topornie, niż większość spektakli tzw. Sceny Faktu. W każdym razie raczej warto obejrzeć :mrgreen:
MrSpellu - 2009-10-21, 11:13
:
Teraz dotarło do mnie, że Gajos i Wilhelmi grali razem w Pancernych, już wiem co chciałem sobie przypomnieć w trakcie oglądania "Kolacji na cztery ręce" - ale mam zapłon :mrgreen:
Regissa - 2009-10-30, 16:03
:
Hej, miłośnicy Sceny Faktu, jak Wam się podobała poniedziałkowa sztuka, czyli Gry operacyjne? Bo jak dla mnie świetnie się fabuła nadaje na film sensacyjny, a nie do teatru. Z konieczności trzeba było zastosować wiele skrótów, z których później wyszedł taki sobie groch z kapustą. Ale przyznać trzeba, że postać Barbary, jej charakterystykę zarysowano bardzo wyraziście. Nie lubię Cieleckiej, ale świetnie zagrała.

A w najbliższy poniedziałek: Książę niezłomny Słowackiego, spektakl sprzed kilku lat z młodym Wojtkiem Klatą w roli tytułowej. Reszta obsady też niczego sobie :mrgreen:
MrSpellu - 2009-11-03, 12:19
:
Regissa napisał/a:
A w najbliższy poniedziałek: Książę niezłomny Słowackiego, spektakl sprzed kilku lat z młodym Wojtkiem Klatą w roli tytułowej. Reszta obsady też niczego sobie

Obejrzałem fragment. Może z piętnaście minut w sumie. Kostiumy i aranżacja naprawdę niczego sobie. Cielecka jak zwykle pozytywnie podniosła mi, ten tego, no... ciśnienie :mrgreen: Ale aktora grającego tytułowego księcia zwyczajnie nie mogłem ścierpieć.
Regissa - 2009-11-12, 13:44
:
Ostatnio telewizja "w kryzysie", serwuje nam w poniedziałki same powtórki.

W ubiegły poniedziałek lekką farsę Michaela Jacobsa Oszuści, w reż. Jana Englerta, która - gdyby nie świetni aktorzy (Gabriela Kownacka, Jan Englert, Joanna Szczepkowska, Jerzy Trela, Kamilla Baar, Maciej Stuhr) - byłaby ciężkostrawna.

W poniedziałek najbliższy sztuka w Scenie Faktu: Grzegorz Łoszewski Stygmatyczka, w reż. Wojciecha Nowaka, z rewelacyjną Kingą Preis. Tego teatru nie polecam, bo mnie się nie podobał, jak zresztą większość sceny faktu :-PP

23 listopada Wybór Jacka Włoska w reż. Jerzego Stuhra, z nim samym oraz Krystyna Jandą w rolach głównych. Sztuka o dylematach i ciężkim życiu autorytetów, którzy nie mogą sobie pozwolić na "wyskoki" ;)

I jeszcze 30 listopada: Cyrograf Jerzego Niemczuka w reż. Janusza Zaorskiego, ze Zbigniewem Zapasiewiczem w roli starego literata, który odkrywa nowoczesną prawdę, iż "to, czego nie ma w telewizji, nie istnieje"...

A zatem sporo, jak na możliwości naszej TVP, ale "wszystko już było..."
MrSpellu - 2009-11-12, 14:08
:
Regissa napisał/a:
W poniedziałek najbliższy sztuka w Scenie Faktu: Grzegorz Łoszewski Stygmatyczka, w reż. Wojciecha Nowaka, z rewelacyjną Kingą Preis. Tego teatru nie polecam, bo mnie się nie podobał, jak zresztą większość sceny faktu

Dla Kingi Preis... czemu nie? :P

Regissa napisał/a:
23 listopada Wybór Jacka Włoska w reż. Jerzego Stuhra, z nim samym oraz Krystyna Jandą w rolach głównych. Sztuka o dylematach i ciężkim życiu autorytetów, którzy nie mogą sobie pozwolić na "wyskoki"

O, to obejrzę. Wczoraj oglądałem Korowód w reżyserii Stuhra, kapitalny film :)

Regissa napisał/a:
A zatem sporo, jak na możliwości naszej TVP, ale "wszystko już było..."

No przepraszam, ale jako ten "młodszy duchem" (i z moim niechętnym nastawieniem do teatru) wielu z tych spektakli nie oglądałem :P

Najchętniej to bym obejrzał Operę za trzy grosze, ale wersję z Piotrem Fronczewskim w roli Majchra. Oj, wiele bym za to dał...
Regissa - 2009-11-12, 14:22
:
Spell napisał/a:
Najchętniej to bym obejrzał Operę za trzy grosze, ale wersję z Piotrem Fronczewskim w roli Majchra. Oj, wiele bym za to dał...

Oj, dołączam się do jęków kolegi :mrgreen: Ja to usiłowałam oglądac kiedyś na Małym Rynku, ale było tak potwornie zimno...
MrSpellu - 2009-11-12, 14:24
:
Regissa napisał/a:
Ja to usiłowałam oglądac kiedyś na Małym Rynku, ale było tak potwornie zimno...

Trzeba było się przytulić do jakiegoś kolegi, nooo.... :P
Ja oglądałem w teatrze Słowackiego, z Tomaszem Wysockim w roli Majchra. To był chyba styczeń 2005.
jewgienij - 2009-12-04, 15:55
:
Szkoda, że Teatr Tv poszedł w stronę publicystyki i sitcomu. Właśnie uruchomiłem po kilku latach swój magnetowid, aby przejrzeć to, co nagrywałem w latach 90 na kasety VHS.

Jest tam i wspomniana Kolacja na cztery ręce, Ślub, Transatlantyk i Ferdydurke Gombrowicza, Umarła Klasa Kantora, scenariusze na 3/4 aktorów Schaeffera :-) , no i rzecz mało znana, a dla mnie rewelacja: "Naczelny" szwedzkiego pisarza i dramaturga Stiga Larsona( nie mylić z autorem popularnych teraz kryminałów). Nie zestarzały się te rzeczy.
Regissa - 2009-12-07, 18:36
:
jewgienij napisał/a:
Szkoda, że Teatr Tv poszedł w stronę publicystyki i sitcomu.

Zgadzam się, że poszedł w stronę publicystyki, ale gdzie Kolega dostrzegł sitcom w Teatrze TVP?

A dziś o 21.30 "Komedia Amerykańska", według Adolfa Nowaczyńskiego wyreżyserował Juliusz Machulski. I to też jest powtórka z lat 90. ubiegłego wieku. A że Nowaczyński był mocnym satyrykiem, obawiam się, że może to być nawet śmieszne. A raczej gorzko-śmieszne. Mam nadzieję, że to Was nie odstraszy? ;)
ASX76 - 2009-12-07, 20:35
:
Regissa napisał/a:
A że Nowaczyński był mocnym satyrykiem, obawiam się, że może to być nawet śmieszne. A raczej gorzko-śmieszne. Mam nadzieję, że to Was nie odstraszy? ;)


To w końcu jak: obawiasz się czy masz nadzieję? :-P
jewgienij - 2009-12-09, 21:27
:
Regissa napisał/a:

Zgadzam się, że poszedł w stronę publicystyki, ale gdzie Kolega dostrzegł sitcom w Teatrze TVP?


Jakoś trafiałem akurat na anglojęzyczne komedyjki obyczajowe, będące pod względem dowcipu, obserwacji psychologicznej i gry aktorskiej nawet poniżej najlepszych sitcomów.
Regissa - 2009-12-10, 15:12
:
jewgienij napisał/a:
Jakoś trafiałem akurat na anglojęzyczne komedyjki obyczajowe,

Qrcze, to może my inne telewizje oglądamy? Sceny Świata już dawno nie było w poniedziałkowym teatrze... Jak dla mnie - szkoda. Może trafiałam na te lepsze spektakle :)
jewgienij - 2009-12-25, 16:24
:
To było kiedyś, pewnie już dawno temu, ale akurat utkwiło mi w pamięci. Coś z Englertem i - chyba - z Adamczykiem. Anglojęzyczna rodzinna tragi-farsa, napisana i odegrana na pół gwizdka. Na pewno nie było to coś w stylu "Kto się boi Virginii Woolf"
A tak z innej beczki, czy w Teatrze Telewizji szły "Noże w kurach"? Wiesz coś o tym? Byłbym wdzięczny za info
Regissa - 2009-12-29, 13:00
:
jewgienij napisał/a:
A tak z innej beczki, czy w Teatrze Telewizji szły "Noże w kurach"? Wiesz coś o tym?


Zupełnie nie kojarzę, ale ja często nie potrafię powiązać tytułu z fabułą :) Chociaż taki tytuł powinien mi utkwić gdzieś pod czaszką... A coś więcej o treści możesz powiedzieć?
utrivv - 2010-08-06, 09:10
:
Oglądałem kiedyś komedię "Komedia Sytuacyjna" (2 pisarzy zamienia się żonami) - uśmiałem sie do łez. Od lat wypatruję czy aby nie ukazała się na DVD ale nic z tego. Może macie jakieś dojścia do TVP nie można by tego wydać?
Regissa - 2010-10-06, 12:58
:
utrivv napisał/a:
Może macie jakieś dojścia do TVP nie można by tego wydać?


Co do wydania, to dojść nie mam, ale w najbliższy poniedziałek, o 21.30 na TVP 1 na pańskie życzenie "Komedia sytuacyjna" :mrgreen: Jak widać telewizja to ziszczone marzenia... Nagraj sobie i masz z głowy XD

Pozdrawiam wszystkich, bo dawno mnie nie było!
Beata - 2011-05-30, 20:23
:
Dziś o 22.10 na TVP1 "Bigda idzie!" wg Kadena-Bandrowskiego, w reżyserii Wajdy, z Gajosem w roli głównej. Ciekawe, jak przez pryzmat pobytu Leppera w Sejmie będzie się oglądało ten w międzywojniu powstały tekst.
Tomasz - 2011-11-16, 18:59
:
W poniedziałek w Teatrze Telewizji "Śledztwo" według powieści Lema. Obecność przed telewizorami obowiązkowa.
utrivv - 2011-11-17, 08:04
:
Mam to nagrane ale za drugim, trzecim razem już nie robi takiego wrażenia. Po prostu kawał fajnej sztuki.
You Know My Name - 2011-11-17, 10:05
:
Też mam nagrane, oglądałem już ze cztery razy i nadal robi wrażenie. Świetna adaptacja.
utrivv - 2011-11-17, 10:59
:
Robi wrażenie bo to świetna historia ale za pierwszym razem wgniotła mnie w fotel. Nie znałem wtedy Śledztwa, przeczytałem dopiero później,
You Know My Name - 2011-11-17, 11:22
:
Jeśli tak ujmujesz temat to zgadzam się w 100%. Ja też czytałem po obejrzeniu.
Tixon - 2011-11-17, 18:24
:
Czyli że mam najpierw obejrzeć, później czytać?
You Know My Name - 2011-11-17, 18:32
:
Dla zasady przeczytaj, masz jeszcze kilka dni a lektura to zacna.
A potem obejrzyj i daj się zahipnotyzować porywającej roli Mariusza Benoit.
Tixon - 2011-11-17, 18:42
:
Nie mam, nie wypożyczę, bo mam limity, zarówno na swojej, jak i rodzicielki :(
toto - 2011-11-17, 19:03
:
Wstydź się.

Może obejrzę. Bo książka jest bardzo dobra.
MORT - 2012-01-04, 14:28
:
Od czasu do czasu ktoś oglądał?

Takie w miarę, ale ujdzie. Jungowska jedyna mi się tam właściwie podobała.
You Know My Name - 2012-12-11, 20:22
:
Dziś, specjalnie na moje 38 Scenariusz dla trzech aktorów w TVP Kulturwa. Już!
Fordy - 2013-07-23, 11:20
:
Bogusław Linda jesienią będzie grał w Tatarze telewizji :)
Romulus - 2013-07-23, 12:02
:
Fordy napisał/a:
Bogusław Linda jesienią będzie grał w Tatarze telewizji :)

A czy to zdrowe?
Stary Ork - 2013-07-23, 13:27
:
Dla Tatara pewnie nie, ale taka jest cena sławy //mysli
Fordy - 2013-07-23, 17:15
:
Romulus napisał/a:
Fordy napisał/a:
Bogusław Linda jesienią będzie grał w Tatarze telewizji :)

A czy to zdrowe?


WTF??
Romulus - 2013-07-23, 17:41
:
Fordy napisał/a:
Romulus napisał/a:
Fordy napisał/a:
Bogusław Linda jesienią będzie grał w Tatarze telewizji :)

A czy to zdrowe?


WTF??

A czy tatar koszerny?
Stary Ork - 2013-07-23, 18:20
:
Nie dał się ogłuszyć //mysli .
Beata - 2016-02-10, 21:58
:
W ninatece do 12 lutego można obejrzeć spektakl Teatru Telewizji Daily Soup z 2012 roku w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej z Szaflarską i Gajosem. Warto.

Edit: muszę dokładniej się przyjrzeć dostępnym zasobom na tej stronie, bo zdaje się, że dużo dobra mnie tam czeka.
mad5killz - 2016-02-10, 22:04
:
@Beata, dziękuję za link, nie wiedziałem, że coś takiego istnieje w necie. (:
Beata - 2016-02-10, 22:11
:
You're welcome. Też się dowiedziałam od znajomych.
sanatok - 2016-02-11, 03:00
:
Dziękuje bardzo!