. Duże to ma wymagania tak wogle? Ja to wiem ale powiedzmy sobie szczerze, nie zależy mi szczególnie na danych w dobie powszechnego śledzenia, regularnie sprawdzam ruch sieciowy czy aby ktoś mnie nie wykorzystuje i to wszystko, utraty danych się nie obawiam bo wszystko jest w sieci, chodzi mu tylko o gry.
dworkin - 2017-03-02, 09:06
:
Każdy urządzenie w sieci LAN jest furtką do sieci LAN. A śledzenie ruchu moze okazac sie niedoskonale np. przy ataku polegajacym na podpieciu sie pod jakis posledni proces systemowy, ktory wczesniej tez korzystal z sieci. Ofc, mozna zauwazyc, ze np. w sposob podejrzany korzysta z innych niz zwykle zasobow, ale trzeba zauwazyc, a przy niewielkich roznicach to bywa niejasne.
MrSpellu - 2017-03-02, 09:15
: Temat postu: Gra w Tormenta, użytkownicy go nienawidzą!
Po kilku godzinach grania wiem już jedno. To nie jest gra na jedno przejście i to nie jest gra do grania w doskoku.
Pisałem, że świat jest miodny. Im więcej eksploruję (a dopiero po mieście biegam), tym więcej miodu znajduję. Lore wyrywa z butów. A i mechanika jest ciekawa.
Postać tworzymy wybierając archetyp, każdym gra wydaje się być diametralnie różna.
Glevia, to typowy tłuczek. Jako jedyny może bezkarnie nosić ciężkie pancerze i rozwijać umiejętności wpierdolotwórcze. Z rozwiązań dyplomatycznych uznaje tylko zastraszanie. Można go rozwinąć w tanka, lub super zwinnego fechtmistrza. Z tego co się doczytałem jest to najmniej atrakcyjna fabularnie postać. Wot, idziesz jak przecinak i napierdalasz.
Jack, a oto Łotr Jeden. Postać, którą można przejść grę bez dobycia broni (w trakcie walki można próbować przegadać oponentów!). Mega wszechstronny. Można stworzyć dyplomatę, cichociemnego, posiłkującego się magią kiziora zakapiora. Gdy będę grał drugi raz, to na pewno nim.
Nano, czyli coś na kształt maga. Postać, którą gra mi się zajebiście dobrze. Grając nią można bardzo silnie wczuć się w świat (btw. magia jest czymś na zasadzie korzystania z antycznej technologii). Jako jedyna ma fabularnie przejebaną fchuj umiejętność pt. sondowanie umysłu. Tak, czytasz w myślach. Tak, dzięki temu jesteś zajebistym dyplomatą. Dodatkowo gra nano nie jest niańczeniem kruchego jajka przez 3/4 gry, by na końcu stworzyć niezwykle potężny glass cannon (wiem, wiem, w PoE najlepszym tankiem jest wizard), tylko już na początku możesz albo przegadać oponenta, lub przy pomocy ciphers (w wersji PL "enigmaty") spuścić mu srogi wpierdol. Polecam na start, serio.
Umiejętności są o tyle fajne, że są pasywne i ich wykorzystanie polega na odblokowywaniu się opcji dialogowych. A questy i interakcje są tak skonstruowane, że jeżeli nie masz zwinnych paluszków, to jest szansa, że poradzisz sobie przy pomocy kopniaka lub np. wiedzy o maszynerii. Jest jednak umiejętność, w którą warto inwestować od początku, bo jest unikalna, przejebanie klimatyczna i generalnie fchuj immersyjna. Tą umiejętnością jest anamneza, czyli coś a'la czytanie ze swoich poprzednich "wcieleń". Spotykasz insektoidalne stwory, z którymi trzeba się dogadać w sprawie wykonania questa? Udany test anamnezy i sobie przypominasz, że w sumie to znasz ich język
Co do kompanów, to na pierwszy rzut oka widać, że są świetnie napisani i w zasadzie nie ma czegoś takiego jak zły wybór kompana. Każdy na swój sposób unikalny, każdy ma ciekawą historię. Dość szybko poznajesz całą szóstkę, a możesz do drużyny wybrać tylko trzech. I jest to kolejny powód, by grę przejść przynajmniej dwa - trzy razy.
Mój wybór padł na:
1) Erratus, Glevia słyszący głosy nakazujące mu głupotę heroiczną
2) Matkina, paranoiczna zabójczyni. Także odrzuceniec (tak jak główny bohater)
3) Rhin, dziecko. Tak, mam dziewczynkę w drużynie. Jedyne co potrafi to gadanie z kamieniami, twierdząc przy tym, że to Bogowie. Nie chciałem sobie spoilować, ale doszły mnie słuchy, że przez 3/4 gry jest bezużyteczna, potem jest ok, a na sam koniec staje się awatarem wpierdolu
Z ciężkim sercem odrzuciłem resztę.
Tylko kilka godzin grania, a ja nie wiem o czym pisać. Rozgrywka faktycznie wydaje się być tak skonstruowana, że relatywnie łatwo można uniknąć rozwiązań siłowych. Questy zrobiono tak, że da się je przejść na kilka unikalnych sposobów. W sumie jedyna rzecz jaka mi nie pasuje, to brak możliwości customizacji postaci. Nie zmienisz wyglądu (poza ciuchami), nie zmienisz imienia (w sumie logiczne, no bo go nie pamiętasz).
Ludzie, ogarnijcie się i grajcie. Bo PoE przy tym wymięka.
Trojan - 2017-03-02, 10:52
:
Spellu: wrzuciłem twoją polecanke do wydawcy gry
MrSpellu - 2017-03-02, 11:19
:
A pochuj?
Trojan - 2017-03-02, 11:38
:
bo są ciekawi recenzji "zwykłych Spellów"
ekhm, tzn. wrzuciłem po prostu twoją reckę do kumpla na pejsie
MrSpellu - 2017-03-02, 11:48
:
A to spoko.
MrSpellu - 2017-03-03, 00:21
: Temat postu: Tides of Numenera
Gra mnie rozkłada na łopatki.
Jest tu kult kanibali. Jego członkowie wierzą, że pożerając ciała zmarłych przejmują ich wiedzę, wspomnienia oraz tym sposobem zachowując pamięć o nich. Często są zapraszani na miejskie egzekucje, by pożerali zwłoki straconych kryminalistów
Jest też antyczna popsuta maszyna górnicza, brygadzista. Jest opętana pragnieniem posiadania własnego potomstwa. Odrzuceniec dostaje zlecenie wykombinowania jak tej sztuki dokonać... i jak odebrać "poród". W tym celu musi się udać do bardzo specyficznego badacza zachowań prokreacyjnych
A to dopiero początek
adamo0 - 2017-03-03, 15:40
:
Tymczasem mysle, na ile Aligern (ktory jest spoko) moze wystapic jako tank. 
. 
